مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي فراواني نسبي تومورهاي نخاع در بيماران بستري شده در بخش جراحي اعصاب

پديد آورندگان :

صفايي، محمد نويسنده دانشگاه علوم پزشكي گيلان , , دهنادي‌مقدم، انوش نويسنده مركز تحقيقات تروما جاده‌اي، فلوشيپ مراقبت‌هاي ويژه، متخصص بيهوشي، دانشگاه علوم پزشكي گيلان، رشت، ايران Dehnadi Moghadam, A. , يوسف‌زاده چابك، شاهرخ نويسنده مركز تحقيقات تروما جاده‌اي، فلوشيپ مراقبت‌هاي ويژه، متخصص بيهوشي، دانشگاه علوم پزشكي گيلان، رشت، ايران Yosefzadeh Chabok, Sh. , صفايي، آرش نويسنده طب اورژانس، دانشگاه علوم پزشكي تهران، تهران، ايران Safaei, A.

چكيده فارسي :

مقدمه:‌ تومورهاي نخاعي علي‌رغم شيوع نسبتا كم، با توجه به حساس بودن محل قرار‌گيري و خطر بالقوه اعمال فشار بر نخاع، از اهميت قابل توجهي برخوردارند. از سوي ديگر بسياري از اين تومورها در صورت تشخيص به موقع و درمان مناسب به طور كامل قابل درمان مي‌باشند، كه اين امر بر اهميت تشخيص به موقع آن‌ها مي‌افزايد. هدف:‌ هدف از انجام اين مطالعه بررسي فراواني نسبي تومورهاي نخاع و ستون فقرات در بيماران بستري شده در بخش جراحي اعصاب بيمارستان پورسيناي رشت بود. مواد و روش‌ها:‌ طي يك مطالعه توصيفي گذشته‌نگر پرونده‌هاي بيماران دچار تومورهاي نخاع و ستون فقرات پذيرش شده در بخش جراحي اعصاب بيمارستان پورسيناي رشت طي سال‌هاي 81 تا 86 به صورت سرشماري مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات مورد نظر شامل سن، جنس، نوع تومور، قطعه درگير و محل درگيري نسبت به سخت شامه از پرونده‌ها اخذ گرديد. اطلاعات پس از جمع‌آوري با استفاده از نرم‌افزار 14SPSS مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: از ميان 55 بيمار بررسي شده، 28 بيمار (9/50%) ‌مرد و 27 بيمار (1/49%) زن بودند. جوان‌ترين بيمار 4 و مسن‌ترين بيمار 74 سال سن داشت. ميانگين سن بيماران 22/46 سال بود. دهه پنجم زندگي با 13 مورد (‌6/23%) شايع‌ترين دهه درگيري ‌بود. تومورهاي اكسترادورال با 22 مورد (‌40%)‌ شايع‌ترين تومورها بودند و پس از آن تومورهاي اينترادورال اكسترامدولاري با 21 مورد (2/38%) و تومورهاي اينترامدولاري با 12 مورد (8/21%) قرار داشتند. ناحيه سينه‌اي ‌1/49% (27 مورد) ‌از تومورهارا در خود جاي داده بود و پس از آن منطقه گردني، كمري و خاجي-دنبالچه‌اي به ترتيب با 14، 13و 1 مورد قرار داشتند. شايع‌ترين تومور در اين مطالعه شوانوم با 11 مورد (‌20%) ‌بود و پس از آن مننژيوم و تومورهاي با سلول گرد كوچك هر يك با 8 مورد ( 5/14%)‌ قرار داشتند. نتيجه‌گيري: ‌اغلب نتايج حاصل از اين مطالعه نسبتا مشابه مطالعات قبلي مي‌باشد. با اين وجود بين بعضي از پارامترهاي اين مطالعه نظير شايع‌ترين دهه درگيري و نقاط درگيري ستون فقرات در تومورهاي اينترامدولاري و مطالعات قبلي تفاوت‌هايي مشاهده مي‌شود. بسياري از تومورهاي نخاع بر خلاف تومورهاي مغز با تشخيص به موقع و درمان صحيح پيش‌آگهي بسيار خوبي خواهند داشت، لذا دانستن اپيدميولوژي اين تومورها و لحاظ كردن آن‌ها در تشخيص افتراقي از اهميت ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد.