مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي آگاهي، نگرش و رفتارهاي استفاده از طب سنتي ايراني در ميان مراجعين مراكز درماني شهر تهران

چكيده فارسي :

زمينه و هدف: طب سنتي ايراني كه بر پايه مكتب اخلاطي- شناخت اركان چهارگانه خون، بلغم، صفرا، سودا قرار دارد و شامل درمان و پيشگيري با استفاده از غذا و دارو و با روش‌هاي مختلف حجامت، بادكش، ماساژ، زالو، فصد و ... مي‌باشد، از دير باز جزيي از سيستم بهداشتي مردم بوده و هست.مطالعه حاضر با هدف "تعيين ميزان آگاهي، چگونگي نگرش و ميزان استفاده از طب سنتي ايراني در ميان مراجعين مراكز درماني شهر تهران" انجام پذيرفته است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي مقطعي بوده و جمعيت تحت مطالعه شامل مراجعين مراكز درماني شهر تهران (گروه سني بالاي 15 سال) بوده است. اين مطالعه در سال 1389 به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي- تصادفي برروي 350 نفر انجام شده است. داده‌ها توسط پرسشنامه استاندارد با روايي و پايايي مناسب جمع‌آوري شدند. يافته‌ها: ميانگين سني افراد شركت كننده 1/34 سال (انحراف معيار 21/1 سال) بوده و 9/60 درصد آنان زن و 1/39 درصد آنان مرد بودند.از نظر ميزان آگاهي 3/26 درصد افراد مورد مطالعه از شاخه‌هاي طب سنتي ايراني آگاهي داشتند و 9/40 درصد آنان از وجود آموزش دانشگاهي (آكادميك) طب سنتي براي پزشكان در ايران اطلاع داشتند.در بخش عملكرد 69 درصد از حداقل يكي از روش‌هاي طب سنتي استفاده كرده بودند كه بيشترين موارد گياه درماني (1/70 درصد ) و حجامت (44 درصد) و كمترين آن فصد (2/2 درصد )بود.در بخش حفظ سلامتي عمومي 9/85 درصد افراد رعايت آداب تغذيه، 6/91 درصد استفاده از عرقيات و 8/77 درصد آنان از دم كردني‌ها استفاده كرده بودند.در بخش نگرش 37 درصد نگرش كاملا مثبت و 6/57 درصد نگرش مثبت داشتند. نتيجه گيري: با توجه به باور و علاقه بالاي افراد و ميزان استفاده زياد آنان از روش‌هاي مختلف طب سنتي انجام تحقيقات منسجم به منظور بررسي ميزان اثر بخشي اين روش‌ها و برنامه‌ريزي جهت استاندارد سازي آن‌ها و مشخص كردن جايگاه اين روش‌ها در درمان بيماران و سلامت عمومي جامعه ضروري به نظر مي‌رسد.