رابطه سلامت روان و رضايت شغلي در امدادگران و كاركنان غيرامدادي جمعيت هلال‌احمر

The relationship of mental health and job satisfaction among rescue and non-rescue workers of Red Crescent society

رابطه سلامت روان و رضايت شغلي در امدادگران و كاركنان غيرامدادي جمعيت هلال‌احمر (مطالعه موردي: استان سمنان) سميرا كرمي نويسنده مسيول: كارشناس مطالعات استانداري سمنان، سمنان، ايران. Email:skarami88@gmail.com دريافت: 20/2/92 پذيرش: 20/10/94 چكيده مقدمه: رضايت شغلي، يك واكنش احساسي به كار و شرايط فيزيكي و اجتماعي است. به عبارت ديگر، رضايت شغلي يك احساس مثبت و لذت بخش است كه از نتيجه كار فرد و تجربه شغلي او به دست مي‌آيد. يكي از عواملي كه در افزايش رضايت مندي شغلي كاركنان موثر است، برخورداري كاركنان از سلامت رواني است. لذا، هدف اصلي انجام پژوهش حاضر بررسي ميزان سلامت روان و رضايت شغلي در امدادگران فعال پايگاه هاي امداد و نجات جاده اي استان سمنان و مقايسه آن با كاركنان غيرامدادي جمعيت هلال‌احمر مي‌باشد. روش: اين تحقيق از نوع پيمايش و داده‌ها با استفاده از دو پرسشنامه JDI (رضايت شغلي) و GHQ (سلامت روان) گردآوري شدند. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار آماري 16-SPSS استفاده شد. يافته ها: با توجه به يافته‌ها، بين دو متغير سلامت روان و رضايت شغلي رابطه معني داري وجود دارد. همچنين يافته‌هاي حاصل از آزمون t-test براي نمونه‌هاي مستقل نشان مي هد كه بين ميانگين سلامت روان با آماره تي 338/1- و سطح معني‌داري 183/0، همچنين ميانگين رضايت شغلي دو گروه با آماره تي 507/0- و سطح معني‌داري 613/0 از نظر آماري تفاوت معني‌داري وجود ندارد. بررسي‌ها نشان داد كه فقط در بُعد رضايت از محيط كار بين دو گروه اختلاف معني‌داري وجود دارد و ميزان رضايت كاركنان غيرامدادي بيشتر از امدادگران فعال جاده‌اي است. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه مردان در جامعه ما بخش مهمي از نيروي كار و پشتوانه خانواده مي‌باشند و بيش از نيمي از بهترين ساعات روز خود را در محيط كار مي‌گذرانند، توجه به سلامت و رضايت شغلي و ارايه راهكارهايي براي ارتقاي روحي- رواني و شغلي ايشان مهم مي‌نمايد. همچنين در گستره تحقيق حاضر با توجه به پايين بودن سطح سلامت روان و رضايت شغلي كاركنان امداد جاده اي، لزوم توجه بيشتر به مسايل كاري اين گروه از افراد داراي مشاغل پرخطر و حساس ضروري مي‌باشد. كلمات‌كليدي: سلامت روان، رضايت شغلي، امدادگر فعال، كارمند.

The relationship of mental health and job satisfaction among rescue and non-rescue workers of Red Crescent society (case study: Semnan province) Corresponding author: Samira Karami, Department of Studies, Governor of Semnan Province, Semnan, Iran Email: skarami88@gmail.com Received: May 10, 2013 Accepted: January 30, 2016 Abstract Background: Job satisfaction is an emotional reaction to the job and physical and social conditions. In other words, job satisfaction is a positive and pleasant feeling achieved from the results of individual’ job results and experience. One of the factors affect employeesʹ job satisfaction is mental health. This study aimed to assess the relationship of mental health and job satisfaction among roadside rescue workers and non-rescue staff of Red Crescent society in Semnan Province, Iran. Method: In this descriptive survey, the data were collected using Job Descriptive Index (JDI) General Health Questionnaire (GHQ). Statistical analysis was done using t-test via SPSS16 software. Findings: There was a significant relationship between the mental health and job satisfaction. There were not any significant differences between the rescue and non-rescue workers in terms of the mental health (t=-1.338; P= 0.183) and job satisfaction (t=-0.507; P=0.613). Only a significant difference was seen in workplace satisfaction which was more among non-rescue workers. Conclusion: In our society, the men are an important part of workforce and the support of their families; in addition, they spent more than half of the hours at work; so, considering their health and job satisfaction and making strategies to promote their mental and job conditions is important. Lower workplace satisfaction among roadside rescue workers, as staff with a hazardous and sensitive job, shows the importance of paying more attention to their work problems. Keywords: Mental health: Job satisfaction; Rescue worker; Staff