بررسي تطبيقي گرايش هاي فرهنگي دانشجويان خوابگاهي و غيرخوابگاهي كشور

این مقاله با توجه به اهمیت جوانان دانشجو و وضعیت احتمالا متفاوت دانشجویان خوابگاهی، به بررسی تفاوت میان چگونگی گذران اوقات فراغت و برخی گرای شهای فرهنگی میان دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی م یپردازد. روش پژوهش پیمایش بوده و از ابزار پرس شنامه استفاده شده است. جامعة آماری، دانشجویان زیرمجموعة وزارت علوم تحقیقات و فناوری بود هاند و برای نمون هگیری از روش خوش های س همرحل های استفاده شده است. بدین منظور در مرحلة اول از بین 31 استان كشور شش استان انتخاب شدند و سپس در مرحلة دوم از بین دانشگا ههای دولتی، پیا منور، علم ی كاربردی و غیرانتفاعی تعدادی از واحدهای دانشگاهی و در مرحلة سوم تعدادی از دانشجویان ساكن در خوابگا هها یا داخل دانشكد هها بر حسب تصادف انتخاب شدند. حجم نمونه 2500 نفر بوده و برای تحلیل داد هها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافت هها نشان م یدهد كه در زمینة اوقات فراغت تفاو تهای قاب لملاحظ های در خصوص همراهان، اولوی تها، موانع و امكانات در میان این دو گروه وجود دارد. همچنین تفاوت معناداری نیز میان دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی در زمینة تلقی ایشان از مه مترین مسائل دانشگاه، عوامل مهم در موفقیت فردی، دغدغ هها در مورد خود و جامعه وجود دارد. اگر دانشجویان خوابگاهی محدودی تهای مالی را مه مترین مانع اوقات فراغت م یدانند، دانشجویان غیرخوابگاهی نظارت اجتماعی را سبب محدودیت م یدانند. همچنین دسترسی دانشجویان خوابگاهی به امكانات فراغتی فاصلة زیادی با دیگر دانشجویان دارد. همچنین دغدغ هها و نگران یهای این دو دسته از دانشجویان نیز تفاو تهای مهمی دارد. برای نمونه دانشجویان خوابگاهی تا دو برابر بیشتر دغدغة ازدواج دارند، یا برعكس دانشجویان غیرخوابگاهی تا دو برابر بیشتر در پی مهاجرت به خارج هستند .