مقايسه ي ديدگاه امام خميني و محمد رشيدرضا در باب حكومت اسلامي و پيامدهاي سياسي آن

امام خميني و محمد رشيد رضا، دو متفكر مسلمان و نام آشنا در جهان اسلام بودند كه در پي مشاهده ي بحرانهاي موجود در جهان اسلام، به تفكر و ارائه ي راه حل مناسب برآمدند. امام خميني با تكيه بر انديشه ي شيعي، نظريه ي ولايت فقيه را پايه ريزي كرده و پس از پيروزي انقلاب اسلامي، رهبري جمهوري اسلامي ايران را بر عهده گرفتند؛ رشيد رضا نيز به تأسي از انديشه ي اهل سنت، به دنبال اعاده ي جايگاه خلافت از طريق مطرح كردن «شورا» برآمد، اما موفق به عملي كردن آن نشد. اين پژوهشي با روش كتابخانه اي و با رويكرد توصيفي - تطبيقي در پي اثبات اين فرضيه است كه اين دو متفكر با رد جدايي دين و سياست، معتقد به كارآمدي حكومت برآمده از اسلام بودند و عميقا به توانايي اسلام سياسي براي مديريت جامعه باور داشتند. مساله ي پژوهشي حاضر، تبيين دقيق نقاط اشتراك، موارد اختلاف و توجه به ويژگيهاي برجسته ي فكري اين دو انديشمند اسلامي است. بنابراين، مقايسه ي اين دو ديدگاه درباره ي حكومت اسلامي، علاوه بر اثبات ريشه هاي «اسلام سياسي» در تفكرات شيعه و سني، موجب روشن شدن نقاط اشتراك و اختلاف و مواضع مورد تأكيد در اين نظريات خواهد شد.