بررسي ويژگي هاي زراعي و فيزيولوژيكي گندم رقم الوند تحت شرايط تنش آبي ، مصرف كود دامي و بنتونيت

به منظور بررسي اثر تنش كمبود آب و مصرف مواد جاذب رطوبت مانند كود دامي، زئوليت و بنتونيت اين آزمايش در مزرعه آموزشي- تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي اراك درسال زراعي 90-1389 اجرا شد. آزمايش به صورت اسپليت پلات در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. فاكتور هاي آزمايش شامل آبياري در سه سطح (100، 85 و 70 درصد نياز آبي گياه) كه در كرت هاي اصلي و مصرف مواد جاذب رطوبت در شش سطح (شاهد، 30 تن كود دامي در هكتار، 15 تن كود دامي در هكتار + مصرف چهار تن زئوليت در هكتار، 15 تن كود دامي در هكتار + مصرف دو تن بنتونيت در هكتار، مصرف چهار تن زئوليت در هكتار + مصرف دو تن بنتونيت در هكتار و 15 تن كود دامي در هكتار + مصرف چهار تن زئوليت در هكتار + مصرف دو تن بنتونيت در هكتار) در كرت هاي فرعي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه اثر تنش آبي بر صفاتي مانند راندمان مصرف آب و مقدار آب برگ در سطح يك درصد و طول پدانكل در سطح پنج درصد معني دار شد. استفاده از مواد جاذب رطوبت اثر معني داري را بر نشت يوني سلول و زيست توده كل در سطح يك درصد داشت. در بين سطوح تنش آبي، تيمار آبياري بر اساس 70 درصد نياز آبي گياه با ميانگين 6968 ميكروزيمنس بر سانتي متر و تيمار آبياري شاهد با ميانگين 6208 ميكروزيمنس بر سانتي متر به ترتيب بيش ترين و كم ترين مقدار نشت يوني سلول را به خود اختصاص دادند.