بررسي قابليت جذب يون هاي روي و نقره توسط گياهچه هاي ازمك (Lepidium draba L.) و تاثير اين يون ها بر خصوصيات مورفولوژيكي و بيوشيميايي گياهچه ها

هدف از انجام اين تحقيق، بررسي توانايي گياهچه­هاي ازمك (Lepidium draba L.) در حذف يون­هاي روي و نقره از محيط كشت بود. مواد و روش­ها: بذرهاي اين گياه در محيط MS جامد به مدت 15 روز در حضور غلظت­هاي متفاوت دو يون نقره و روي كشت داده شدند. تجمع زيستي اين فلزات در گياهچه­ها توسط دستگاه جذب اتمي اندازه­گيري شد. علاوه بر اين، خصوصيات بيوشيميايي و مورفولوژيكي گياهچه­ها از قبيل فعاليت آنزيم­هاي كاتالاز و سوپر اكسيد دسموتاز، محتوي فلاونوئيد كل، درصد جوانه­زني و طول ريشه و ساقه در تيمار با اين يون­ها مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان دهنده توانايي جذب هر دو فلز توسط گياهچه­هاي ازمك مي­باشد، به طوري كه با افزايش غلظت فلزات در محيط كشت ميزان جذب آن ها نيز افزايش يافت. از طرف ديگر، محتوي فلاونوئيد كل و همچنين فعاليت آنزيم­هاي كاتالاز و سوپر اكسيد دسموتاز با افزايش غلظت فلز در محيط افزايش يافت. در تيمار با يون نقره ميزان جوانه­زني بذرها افزايش نشان داد، در حالي كه در تيمار با فلز روي، ميزان جوانه­زني بذرها نسبت به شاهد تفاوت معني­داري نشان نداد. اگرچه طول ساقه در گياهچه­هاي تيمار شده با يون نقره به طور معني داري افزايش يافته بود، رشد ريشه كاهش نشان داد. رشد ريشه و ساقه در گياهچه­هاي تيمار شده با يون روي به ويژه در غلظت­هاي بالا به طور معني­داري كاهش نشان داد. نتيجه­گيري: با توجه به نتايج، به نظر مي­رسد مي­توان گياه ازمك را به عنوان گزينه مناسبي جهت پالايش فلزات مذكور در مناطق آلوده معرفي نمود.