تاثير 6 هفته آب درماني در دو عمق مختلف برتعادل ايستا و درد در دختران مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال

Effect of six weeks shallow and deep water exercises on static balance and pain of girls with patellofemoral pain

مقدمه و اهداف سندروم درد پاتلوفمورال يكي از آسيب هاي شايع به خصوص در زنان است كه با درد در ناحيه كشكك همراه است. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر يك دوره تمرينات آب درماني در دو عمق مختلف بر روي تعادل ايستا و درد دانشجويان دختر داراي سندروم كشككي راني بود.  موادو روش پس از ارزيابي هاي اوليه و تعيين افراد مبتلا به سندرم كشككي راني،32 نفر از بين 60 نفر (سن 8/1±6/22 سال، وزن 5/6±7/53 كيلوگرم و قد 1/0±56/1 متر) به عنوان نمونه آماري انتخاب و به صورت تصادفي به 3 گروه تمرين در آب كم عمق، عميق و كنترل تقسيم شدند. قبل و بعد از يك دوره تمرينات 6 هفته اي (3جلسه در هفته) در شرايط مشابه زماني و مكاني، تعادل ايستا با استفاده از دستگاه تعادل سنج بايودكس و درد به وسيله پرسشنامه VASاندازه گيري شد. در مدت زمان تحقيق گروه كنترل هيچ گونه تمرينات آب درماني را تجربه نكردند. يافته ها نتايج آزمون سنجش مكرر تركيبي نشان داد كه تفاوت معناداري بين پيش آزمون و پس آزمون در تمامي گروه ها وجود دارد (001/0=P). كاهش معناداري در هر دو گروه تمريني در ميزان تعادل (كم عمق: 016/0=P ، عميق: 047/0=P) و درد (كم عمق: 046/0=P ، عميق: 001/0=P) در پس آزمون مشاهده شد، اما درگروه كنترل (تعادل: 063/0=P ، درد: 468/0=P) تفاوت معناداري مشاهده نشد. نتيجه گيري بر اساس يافته هاي تحقيق حاضر انجام تمرينات آب درماني موجب بهبود تعادل ايستا و درد در افراد مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال مي شود. اما با وجود بهبودي بيشتر در تعادل ايستا و درد در آب عميق تفاوتي در ميزان بهبود تعادل ايستا و درد در اين دو گروه آب درماني وجود ندارد. با توجه به نتايج تحقيق حاضر مي توان آب درماني را به عنوان يكي از روش هاي بهبود تعادل ايستا و كاهش درد در افراد داراي سندروم درد پاتلوفمورال توصيه كرد.

Background and Aim: Patellofemoral syndrome is one of the common injuries especially among women which is accompanied by a pain in patella. The purpose of the current study was to investigate the effects of the water exercise in two different depths on the balance and pain caused by patellofemoral pain in female students. Method and procedure: A total of 32 female students (age: 6.22±8.1, weight: 7.53±5.6 kg, height: 1.56±.1 cm( from among 60 students with patellofemoral pain were selected and randomly divided into three groups: shallow water, deep water, and control groups. Static balance was measured before and after water exercise, three times per week, using Biodex Balance System and pain was measured using Visual Analogue Scale. The control group did not perform any exercises during the study. Results: The mixedrepeated measure showed that there was a significant difference between the pretest and posttest for all the three groups (p=0.001). There were significant differences between the pretest and posttest in both water exercise groups in balance )shallow: 0.016, deep: p=0.047; respectively (and pain )shallow: p=0.046, deep: p=0.00), while no significant difference was found for the same variables in the control group (balance: p=0.063, pain: p=0.468, respectively). Conclusion: It can be concluded that water exercise can improve balance and decrease knee pain among female students. Despite more improvement and less pain in deep water group, there were no significant differences observed in balance and pain between the two experimental groups. It can be suggested that water exercise can be used as a modality protocol treatment for improving balance and pain among female patients with patellofemoral pain.