بررسي جوّ ايمني در يك صنعت پتروشيمي واقع در منطقه اقتصادي ماهشهر در سال 89

Survey of Safety Climate in a Petrochemical Industry in Mahshahr

زمينه و هدف: ارزيابي جوّ ايمني به عنوان يكي از شاخص‌هاي ارزيابي عملكرد مديريت ايمني و بهداشت حرفه‌اي در محيط كار مطرح مي‌باشد كه به ارزيابي نگرش كاركنان نسبت به مسايل ايمني مي‌پردازد. هدف از اين مطالعه ارزيابي جوّ ايمني صنعت مورد مطالعه و يافتن نقاط ضعف و قوت آن است. روش كار: در اين مطالعه كه از نوع توصيفي– تحليلي مقطعي است، ابزار ارزيابي جوّ ايمني LSCAT به‌كار گرفته شد كه جوّ ايمني حاكم بر صنعت را در 17 حيطه ارزيابي مي‌كند. امتياز هر حيطه در مقياس 1 تا 10 بدست مي‌آيد. امتياز 6 مرز بين وضعيت ضعيف و متوسط تلقي مي شود. نتايج و بحث : متوسط امتياز جوّ ايمني صنعت مورد نظر برابر با 03/6 بدست آمد. از بين 17 حيطه مورد بررسي، جوّ ايمني در 8 حيطه ضعيف (امتياز كمتر از 0/6) برآورد گرديد. در اين بين حيطه هاي حوادث و وقايع و مديريت تغيير نامطلوب‌ترين وضعيت (امتياز 0/4) را دارند. بهترين وضعيت مربوط به حيطه اولويت هاي فردي و نياز به ايمني (امتياز 65/8) است. در اغلب حيطه‌ها ارتباط معناداري بين جوّ ايمني و متغيرهاي فردي نظير سن، سابقه و تحصيلات مشاهده نگرديد (05/0p > ). نتيجه‌گيري: متغيرهاي فردي نظير سن، تحصيلات و ميزان سابقه تاثير چنداني بر جوّ ايمني ندارند .در واقع مديريت حاكم بر محيط كار است كه جوّ سازماني و به تبع آن جوّ ايمني حاكم بر محيط كار را شكل مي‌دهد. اين موضوع تاكيد مجددي بر اصل اساسي تعهد مديريت ارشد به ايمني و نقش آن در پيشگيري از حوادث است. از اين رو جوّ ايمني شاخص مناسبي براي ارزيابي عملكرد سيستم مديريت ايمني و بهداشت حرفه‌اي به‌شمار مي‌رود.