بررسي كيفيت منابع آب شرب شهرستان بويين زهرا با استفاده از روش GWQI

Investigation of Buin Zahra Drinking Water Resources Quality by Using of GWQI

مقدمه: آب زيرزميني براي كشاورزي و مصارف شهري وصنعتي با حفر چاه مورد استفاده قرار مي‌گيرد. امروزه نياز به آب سالم به واسطه رشد روز افزون جمعيت و نيز شتاب روز افزون صنعتي شدن، رو به افزايش است. طبق اعلام سازمان جهاني بهداشت، تقريباً 80% از بيماري‌هاي انساني ناشي از آب مي‌باشد. آب زيرزميني مي‌تواند به عنوان آب ايمن براي بسياري ازجوامع مطرح شود. به همين دليل، ممكن است از راه هاي مختلفي آلوده شود. بنابراين منابع آبي، مشكوك به آلودگي بوده و پايش منظم آب‌هاي زيرزميني و حفاظت از آن ضروري مي‌باشد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي كيفيت منابع آب شرب شهرستان بويين زهرا با استفاده از روش GWQI (شاخص كيفي آب‌هاي زيرزميني)بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر با هدف پايش منابع آب آشاميدني شهرستان بويين زهرا بر پايه تجزيه و تحليل چند متغيره براي تعيين شاخص كيفي آب زيرزميني ((GWQI با استفاده از 9 پارامتر(pH ، TDS (كل جامدات محلول)، سختي كل، فلويور، كلر، سولفات، نيترات، سديم و قلياييت كل )انجام گرفت. نمونه برداري از 7 شهر شهرستان بويين زهرا (ارداق، آوج، بويين زهرا، شال، آبگرم، دانسفهان و سگزآباد) از 7 چاه مهم انتخابي از هر شهر كه بيشترين آبدهي را داشتند، به مدت 4 ماه، به صورت فصلي انجام گرديد. اين مطالعه بين ارديبهشت تا مرداد در 2 فصل بهار و تابستان انجام گرفت. يافته‌ها: نسبت غلظت مشاهده شده به حداكثر غلظت مجاز به عنوان ارزش نرمال هر پارامتر در چاه هاي انتخابي محاسبه شد. شاخص‌هاي نهايي براي هر چاه با توجه به وزن هر پارامتر محاسبه گرديد. پارامترهاي مورد نظر در شاخص، بر روي هر نمونه با 2 بار تكرار اندازه گيري شدند. ميزان فلويور در اكثر چاه هاي مورد مطالعه پايين‌تر از حد مجاز و مقادير پارامترهايي از قبيل كدورت، سختي كل و منيزيم نيز بالاتر از حد مطلوب براي مصارف آشاميدن بود. نتيجه‌گيري: با توجه به رتبه‌بندي كيفيت آب هاي زيرزميني بر حسب مقدار عددي شاخص GWQI، درجه كيفي آب چاه هاي ارداق، بويين زهرا، شال، دانسفهان و سگزآباد خوب بوده(مقدار عددي بين 25-50) و حتي آب چاه هاي مورد مطالعه در شهرهاي آوج و آبگرم در وضعيت خيلي خوبي(مقدار عددي بين 25-0) قرار داشتند.