بررسي فراواني سو مصرف مواد در بيماران مبتلا به اختلال شخصيت مرزي با و بدون سابقه خودزني در بيمارستان روزبه شهر تهران از تيرماه 1387تا تيرماه 1388

The Effect of Massage Therapy by Sunflower Oil on Preterm Neonates Length of Hospital Stay in Tehran, University of Medical Sciences Hospitals, 1391

زمينه وهدف: هدف از اين مطالعه، بررسي فراواني سو مصرف مواد در بيماران مبتلا به اختلال شخصيت مرزي با و بدون سابقه خودزني در بيمارستان روزبه شهر تهران از تيرماه 1387 تا تيرماه 1388 است. ضرورت انجام طرح: باتوجه به‌ اينكه مطالعاتي درمورد شيوع بالاي خودزني و سو مصرف مواد در بيماران اختلال شخصيت مرزي وجود دارد و نيز مطالعاتي هم وجود دارد كه ارتباط معني دار بين فراواني سو مصرف مواد وخودزني را دراين بيماران مطرح كرده‌اند (البته با در نظر گرفتن اين موضوع كه خودزني يكي از معيارهاي تشخيصي اختلال شخصيت مرزي است) ما را برآن داشت كه اين موارد را در يك دوره زماني يك ساله درتحقيقي آينده‌نگر در يك بيمارستان ريفرال روان‌پزشكي در شهر تهران به تفكيك مواد مورد سو مصرف مورد بررسي قراردهيم كه خوشبختانه غير از جنسيت، بقيه پارامترهاي ما با ساير مطالعات مذكور تقريباَ همخواني داشت. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي، بر روي 70 بيمار مبتلا به اختلال شخصيت مرزي مراجعه كننده به بيمارستان روزبه، انجام شد. بيماراني كه تشخيص اختلال شخصيت مرزي در آنها براساس ملاك‌هاي تشخيصي DSM-IV و مصاحبه روان‌پزشكي قطعي شد، وارد مطالعه شدند. به همه اين افراد پرسشنامه طراحي شده‌اي شامل رفتارهاي خودآزاري و مصرف داروهاي مختلف و سو مصرف مواد مخدر داده شد. اطلاعات جمع‌آوري گرديد، براي تجزيه و تحليل داده‌ها از روش آماري و نرم افزار16.00 SPSS استفاده شد. يافته‌ها: از مجموع 70 بيمار، 7/35% زن و 3/64% مرد بودند. ميزان خودزني در مردها (6/58%) بالاتر بود. ازمجموع 70 نفر 54 نفر (1/77%)سابقه خودزني و سو مصرف مواد داشتند و 6 نفر (6/8%) سابقه خودزني و سو مصرف مواد را نداشتند. در آناليزآماري انجام شده، بين بيماران با و بدون سابقه خودزني از نظر سو مصرف مواد تفاوت معناداري وجود داشت به‌طوري كه فراواني سو مصرف مواد در بيماران با سابقه خودزني بيش‌تر از بيماران بدون سابقه خودزني بود. همچنين ارتباط معكوسي بين سطح تحصيلات و ميزان خودزني بيماران وجود داشت. به علاوه، 7/66% اين بيماران بعد از خودزني نياز به اقدامات پزشكي پيدا كرده بودند. چهل نفر (1/57%) بيماران با سابقه خودزني، سابقه مصرف داروهاي روان‌پزشكي داشتند اما ارتباط معناداري بين مصرف اين داروها و سو مصرف مواد و خودزني وجود نداشت. شايع‌ترين مواد مصرف شده به ترتيب الكل (9/62%)، حشيش (1/57%)، ترامادول (4/41%)، كرك(3/243%) و اكستازي (9/22%) بود. بيماراني كه سابقه خودزني داشتند، سو مصرف مواد بيش‌تري داشتند. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه و ساير مطالعات مشابه، فراواني بالاي سو مصرف مواد در بيماران مبتلا به اختلال شخصيت مرزي با و بدون سابقه خودزني را نشان مي‌دهد. از اين رو، توجه به مساله سو مصرف مواد دراين بيماران و لزوم آموزش و برنامه‌ريزي در اين زمينه، ضروري به نظر مي‌رسد.