بررسي شيوع فراواني استرس، اضطراب و افسردگي در بيماران مبتلا به بيماري مولتيپل اسكلروزيس

Abundance of Stress, Anxiety and Depression in Multiple Sclerosis Patients

مقدمه: بيماري مولتيپل اسكلروزيس به عنوان يك بيماري مزمن به دلايلي از جمله بروز ناگهاني، درگيري فرد در دوره جواني، نداشتن پيش آگهي و درمان قطعي باعث بروز استرس، اضطراب و افسردگي در بيماران مي‌گردد. به نظر مي‌رسد آگاهي از ميزان استرس، اضطراب و افسردگي بيماران مي‌تواند گامي موثر در جهت مقابله با اين علايم باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين شيوع فراواني استرس، اضطراب و افسردگي در بيماران ام اس انجام گرديد. روش: اين مطالعه يك مطالعه توصيفي مقطعي است. نمونه‌هاي اين پژوهش 110 بيمار مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بودند كه به روش نمونه گيري آسان انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه DASS 21 بود. جهت تحليل داده‌ها از شاخص‌هاي آماري توصيفي، كاي دو و ضريب همبستگي استفاده گرديد. يافته‌ها: بر اساس يافته‌ها 4/46% بيماران مولتيپل اسكلروزيس از استرس شديد، 2/19% از اضطراب شديد و 2/29% از افسردگي شديد رنج مي‌برند. آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن بين استرس، اضطراب و افسردگي با وضعيت گسترش ناتواني و طول مدت ابتلا به بيماري ارتباط معناداري نشان داد (05/0P < ). همچنين آزمون كاي دو بين استرس، اضطراب و افسردگي بيماران با دفعات بستري ارتباط معناداري نشان داد (05/0P < ). نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميزان استرس، اضطراب و افسردگي در بيماران مولتيپل اسكلروزيس بالا بوده كه مي‌تواند سلامت آنان را به مخاطره اندازد. لذا ارايه آموزش‌هاي مناسب جهت مقابله و يا سازگاري با اين علايم در بيماران مولتيپل اسكلروزيس ضروري به نظر مي‌رسد.