عوامل موثر بر همسرآزاري در زنان مراجعه كننده به مركز پزشكي قانوني شهر شيراز در سال 1392

مقدمه: همسرآزاري به هر رفتار خشني اطلاق ميگردد كه وابسته به جنسيت بوده و به آسيبهاي جسمي، جنسي، رواني و رنج زنان منجر مي شود. همسر آزاري پيامدهاي نامطلوب اجتماعي و خانوادگي را به دنبال دارد، پژوهش حاضر با هدف تعيين عوامل موثر بر همسرآزاري، در شهر شيراز انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر يك مطالعه توصيفي_تحليلي از نوع مقطعي بود، كه از بين زنان دچار همسرآزاري ارجاع شده به مركز پزشكي قانوني شهر شيراز، تعداد 197 نفر به روش تصادفي ساده، در سال 1392 انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها فرم مشخصات دموگرافيك، پرسشنامه هاي استاندارد سنجش خشونت عليه زنان، سلامت عمومي و عملكرد جنسي بود. داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چند گانه بوسيله نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: بيشترين ميزان همسرآزاري بين افراد، خشونت رواني با ميانگين (55/80) و كمترين ميزان خشونت اقتصادي با ميانگين (6/11) بود. بين ابعاد خشونت فيزيكي (P=0.001 ; r: 0.10)، خشونت اقتصادي (P=0.007 ; r: 0.15) و خشونت كل (P=0.052 ; r: 0.11) و عملكرد جنسي كل همبستگي معنادار و مستقيمي وجود داشت. همچنين متغيرهاي سابقه پيشگيري از بارداري، دخالت خويشاوندان همسر، سابقه اعتياد شوهر، تعداد فرزندان، طبقه اقتصادي والدين زن و همسر، سن همسر و عملكرد جنسي كل به طور معناداري همسرآزاري را پيش بيني نمود (0/05 > P). نتيجه گيري: با توجه به پيامدهاي همسر آزاري و ارتباط آن با برخي ويژگيهاي زوجين، افزايش آگاهي هاي لازم در زمينه شناخت بيشتر اين مشكل و عوامل موثر بر آن ضروري به نظر مي رسد.