بررسي اپيدميولوژيك بيماري سل و تعيين عوامل موثر بر آن در استان همدان طي سال‌هاي 1386-1392

مقدمه: بيماري سل شايع‌ترين علت مرگ ناشي از بيماري‌هاي عفوني در جهان است و از نظر بار جهاني بيماري، در رتبه دهم قرار دارد. با توجه به افزايش شيوع مجدد اين بيماري و عدم كاهش بروز سل ريوي اسمير مثبت در استان همدان، مطالعه حاضر به منظور بررسي اپيدميولوژيك بيماري سل و شناسايي عوامل مرتبط با نوع سل در استان همدان انجام شد. روش كار: در اين مطالعه، پرونده 842 بيمار مبتلا به سل طي سال‌هاي 1386 تا 1392 مراجعه كننده به مركز بهداشت استان همدان مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات بيماران شامل سن، جنسيت، محل سكونت و وضعيت بيمار جمع‎آوري شد. تحليل داده‎ها با روش آزمون كاي دو و با نرم‎افزار 22 SPSS صورت گرفت. يافته ها: ميانگين سن بيماران 21/75±54/01 سال بود. 425 (50/4 درصد) نفر از بيماران زن بودند. 2/1 درصد بيماران مبتلا به ويروس HIV،579 ) 7/68 درصد) نفر مبتلا به سل ريوي، و 412 (71/1 درصد) نفر اسمير مثبت بودند. بين جنسيت و نوع سل رابطه آماري معني‎داري وجود نداشت (0/81=P). بين محل سكونت و نوع سل رابطه معني دار بود (0/005 > P). همچنين ارتباط سن و نوع سل نيز معني دار بود (0/01=p) نتيجه گيري: در مطالعه حاضر بيشترين درصد مبتلايان به سل در گروه سني بالاي 70 سال قرار دارند. بنابراين توصيه مي‌شود بيماريابي دقيق‌تري در اين گروه سني انجام شده تا خطر بروز بيماري كاهش يابد. همچنين با توجه به بالا بودن درصد ابتلاي همزمان بيماري سل و HIV بيماريابي، آموزش و اقدامات پيشگيرانه جهت كنترل بيماري سل توصيه مي‌شود.