بررسي ميزان مشاركت شهروندان حاشيه شهرهاي مياني در مديريت شهري. مطالعه موردي: شهر بابل

مشاركت یكی از مفاهیم عمده و اصلی توسعه پایدار به شمار میرود، از این رو مدیران شهری همواره سعی كردهاند تا با جلب مشاركت مردمی به اهداف خود در زمینه مدیریت بهینه شهر به ویژه در حاشیه شهرها به بهترین نحو ممكن نائل آیند. با توجه به اهمیت مشاركت مردم در مدیریت مطلوب شهر، هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان مشاركت شهروندان حاشیه شهر بابل در مدیریت شهری و همچنین شناسایی مفاهیم، مزایا و موانع و ارائه راهكارهایی در جهت جلب مشاركت شهروندان برای بهبود مدیریت شهر میباشد، كه در اجرای این هدف، از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان حاشیه شهر بابل میباشند كه بر اساس فرمول كوكران نمونهای به تعداد 222 نفر سرپرست خانوار از چهار محله در حاشیه جنوب شهر بهصورت تصادفی انتخاب و اطلاعات به روش اسنادی و میدانی گردآوری شده است و از نرمافزار SPSS جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده گردید. نتایج حاصل از یافتههای تحقیق حاكی از آن است كه میزان مشاركت شهروندان حاشیه شهر 2 در امور مدیریت شهری از سطح متوسط پائینتر میباشد. در این بین بیشترین / بابل با میانگین 92 میزان مشاركت مربوط به محله كتیغربی و كمترین میزان مشاركت مربوط به محله كمانگركلا میباشد. همچنین نتایج حاصل از آزمون فرضیههای تحقیق نشان میدهد كه رابطه معناداری در سطح 22 درصد بین متغیرهای مستقل شامل؛ رضایت شهروندان از خدمات شهری، اعتماد شهروندان نسبت به مدیران شهری، آگاهی شهروندان از برنامههای مدیریت شهر و تعلق اجتماعی شهروندان با متغیر وابسته )مشاركت شهروندان در امور مدیریت شهری( وجود دارد.