نانوكانال هاي زيستي : كنترل رشد سلول، مكانوتراپي و دارورساني ايمن

يكي از انواع گيرنده هاي مكانيكي كه در گونه هاي سلولي متفاوتي از مهره داران و بي مهرگان وجود دارد، نانوكانالهاي يوني تحريك نشونده با نيروي مكانيكي (MSCs) است كه با دريافت و انتقال سيگنالهاي مكانيكي به محيط درون سلولي، علاوه بر حسگري فشار، لمسي، ارتعاش و شنوايي، در بسياري از فرايندهاي تنظيمي درون سلولي و پاسخهاي بيولوژيكي نفش اساسي ايفا مي كنند. هرگونه نقص در فرآيند ترارساني مكانيكي، موجبات عدم كاركرد صحيح فعاليتهاي ارگانيكي بدن و بروز بيماري هاي متعدد را فراهم مي آورد. عليرغم مطالعات بسيار گسترده تجربي و محاسباني در مورد ساختار و نحوه ي عملكرد اين كانالها، همچنان سؤالات جدي از قبيل: نقشي اختصاصي هريك از اجزاء در فعاليت كانال، مكانيزم هاي تحريك و مدلهاي باز و بست كانال، خواص مكانيكي اجزاء و رژيم نيروي تحمل نشده توسط آنها در طول فرايند باز و بست، تغييرات احتمالي رفتار در محيطهاي مختلف، متفاوت يا يكسان بودن خواص مكانيكي اجزاء مشابه كانال در همولوگ هاي آن و غيره بدون پاسخ مانده اند. در اين مقاله، ميزان موفقيت رهيافتهاي مختلف در مطالعه اين ساختارها مورد بررسي قرار گرفته است. روشن تر نشدن مكانيزم تحريك و نحوه فعاليت كانالها منجر به گسترش دانشي در حوزه ي كنترل رشد، آسيب و مرگ سلولهاي هدف، بهبود كارايي بهتر نانوحساسه ها در حسگري هاي دقيقي دارو، به كارگيري كانالها به عنوان نانو دريچه ي قابل كنترل در روش هاي ايمن دارورساني و در نتيجه موففيت بيش از پيش مكانوتراپي و پانوبيولوژي خواهد شد