بافت هاي تاثيرگذار در ارتباط ميان فردي از ديدگاه قرآن

ارتباطات انساني در قرآن بر مبناي دو بافت تاثيرگذار شخصي و موقعيتي شكل مي گيرند. بافت موقعيتي با در نظر گرفتن جنسيت، نقش و پايگاه، فرهنگ، محيط و زمان و بافت شخصي با لحاظ شخصيت، انگيزه ها، ويژگي ها و نگرش هاي شخصي مخاطب، در كيفيت رابطه افراد تاثير گذارند. ميزان تاثير اين دو بافت بسته به عناصر و اجزاي ارتباط است. ازاين رو، در برخي از ارتباط ها، بافت شخصي و در برخي ديگر، بافت موقعيتي اهميت بيشتري مي يابند. بهره گيري از بافت هاي موقعيتي و شخصي در راستاي شكل گيري ارتباطِ موفقي است كه در آن، انتقال پيام از سوي فرستنده، به شكلي صحيح و كامل انجام مي پذيرد و بيشترين اثر را در مخاطب برجاي مي گذارد. اين مقاله با بهره گيري از آراء روان شناسان اجتماعي در زمينه ارتباط، به تبيين خصوصيات انساني و عوامل موقعيتي - وضعيتي موثر در ارتباطات ميان فردي از ديدگاه آموزه هاي قرآني مي پردازد.