پايش اجتماعي؛ تحليل شبكه و سرمايۀ اجتماعي در مديريت پايدار منابع جنگلي (منطقۀ تحقيق: روستاي كُدير - بخش كُجور - استان مازندران)

مديريت جنگل ها به ‌عنوان يكي از منابع مهم توليد، بسيار لازم و حياتي است. در تصدي‌گري منابع جنگلي به ‌عنوان يكي از ارزشمندترين منبع طبيعي جهان، دخيل كردن بهره‌برداران محلي از اين منبع، براي مديريت مشاركتي جنگل ‌ها از ضرورياتي است كه در برنامۀ عمل مديريت اين عرصه ‌هاي طبيعي بايد به آن توجه شود. بنابراين تحقيق حاضر با هدف دستيابي به يك برنامۀ صحيح مديريتي در جنگل ها برپايۀ ارزيابي مشاركت‌هاي مردمي در برنامه ‌هاي مديريتي صورت گرفت. براي رسيدن به اين منظور، پايش اجتماعي در قالب روابط بين ذ‌‌ي‌نفعان محلي انجام پذيرفت و در نهايت از روش تحليل شبكۀ اجتماعي استفاده شد كه ابزاري كارامد براي ارزيابي اين روابط است. در اين تحقيق براساس پيوندهاي اعتماد و مشاركت در شبكۀ بهره برداران محلي، شاخص ‌هاي كمّي و رياضي تحليل شبكه‌ اي در بين كليۀ بهره‌برداران سامان عرفي كلاك در منطقۀ كجور استان مازندران بررسي شده است. نتايج نشان مي ‌دهد كه ميزان انسجام و سرمايۀ اجتماعي در شبكۀ ذ‌‌ي‌نفعان محلي در اين سامان در حد متوسط تا زياد بوده و پايداري شبكۀ اجتماعي در حد قوي برآورد شده است. علاوه بر اين نتايج نشان ‌دهندۀ وجود همبستگي در حد متوسط بين پيوندهاي اعتماد و مشاركت در بين بهره برداران در منطقۀ تحقيق است. براساس اين نتايج مي‌ توان اظهار كرد كه با حفظ و تقويت اعتماد، كنترل اجتماعي در گروه‌هاي هدف و پايبندي به سنت‌ها و عرف‌هاي محلي در بهره‌برداري از منابع جنگلي در بين بهره‌برداران افزايش مي‌يابد.