تأثير توزيع ناهمگون جمعيت بر رشد اقتصادي ايران: مطالعه موردي مراكز استان‌هاي ايران در سال‌هاي 1393-1355

The Impact of Heterogeneous Distribution of Population on Economic Growth of Iran: Case Study of Centers in the Provinces of Iran (19762014)

اين مقاله با استفاده از مدل‌هاي رشد درون‌زا و روش خود توضيح برداري با وقفه‌هاي گسترده (ARDL)، در دوره زماني 1393-1355 انجام گرفته است. براي سنجش چگونگي توزيع جمعيت، 31 مركز استان در سال 1390 انتخاب شد. سپس با استفاده از شاخص تمركز هرفيندالهيرشمن(HHI) توزيع جمعيت در بين آنها محاسبه و به عنوان شاخص توزيع ناهمگون جمعيتدر دو وضعيت با تهران و بدون تهران به مدل رشد درون‌زاي اقتصادي اضافه شد. نتايج تحقيق نشان دهنده تأثير منفي توزيع ناهمگون جمعيت بر رشد اقتصادي ايران است. بر اساس يافته‌هاي تحقيق به كارگيري سياست‌هاي تمركززدايي و توزيع متعادل جمعيت توصيه مي‌گردد.

This paper uses the endogenous growth model and the Auto Regressive Distributed Lag Method (ARDL), has been done during 1976 to 2014. To measure the distribution of the population, provincial capitals were selected. Then using Herfindahl Hirschman Index (HHI), their population distribution calculated and as an index of heterogeneousdistribution of population has been added to the economic model of endogenous growth. The results show a negative impact of uneven distribution of population on economic growth of Iran. According to the results, the application of the policies of decentralization and balanced distribution of the population recommended.