بررسي تاثير اشتغال زنان ارامنه بر روابط درون خانواده در شهر تهران

هدف اصلي تحقيق حاضر بررسي تأثير اشتغال زنان ارامنه برروابط در خانواده آنها در شهر تهران ميباشد. اشتغال زنان و دستيابي آنان به منابع اقتصادي حاصل كار در خارج از خانه و تسخير فضاهاي تازه اجتماعي توسط آنان ساختار چند ساله خانواده را تغيير داده و به ضرورت تحولاتي نو در خانه پديد آورده است. پژوهشي حاضر براساسي هدف از نوع مطالعات مقطعي و از نظر روش اجرا از نوع پژوهشهاي كمي است. جامعه آماري آن تعداد120نفر از زنان شاغل متاهل ارامنه ساكن شهر تهران انتخاب و براي به دست آوردن حجم نمونه از روش تصادفي گلوله برفي استفاده شد. نتايج توسط پرسشنامه محقق ساخته شده كه در بين زنان شاغل مناطق ارامنه نشين شهر تهران توزيع گرديد به دست آمد. در پژوهشي حاضر از روشهاي مختلف آمار توصيفي و آمار استنباطي استفاده شد. ضريب آلفاي كرونباخ پرسشنامه برابر 73٪ برآورد شد. نتايج تحقيق نشان داد بين نوع اشتغال، سطح درآمد و انگيزه اشتغال زنان شاغل ارامنه با نوع مناسبات، انجام كار خانگي و همچنين الگوي قدرت رابطه وجود دارد. بين انگيزه مالي زنان شاغل ارامنه و انجام كار خانگي آنها رابطه ايي مثبت ولي با نوع مناسبات و الگوي قدرت رابطه ضعيفي وجود دارد. بين انگيزه اجتماعي زنان شاغل ارامنه با نوع مناسبات و الگوي قدرت رابطه ايي ضعيف و با انجام كار خانگي رابطه ايي منفي وجود دارد. بين انگيزه شخصيتي زنان شاغل ارامنه و نوع مناسبات آن ها رابطه اي ضعيف و با انجام كار خانگي آنها رابطه منفي ولي با الگوي قدرت آنها رابطه مثبت وجود دارد.