تروريسم تكفيري و آشوب در امنيت منطقه اي

ظهور گروه هاي تكفيري در غرب آسيا (خاورميانه) نشانه هايي از امنيت در جهان آشوب زده مي باشد. چنين نيروهايي ماهيت تعامل در محيط منطقه اي را دگرگون مي سازد. واقعيت آن است كه الگوي تعامل گروه هاي تكفيري بر اساس چگونگي مقابله با ديگري انجام مي گيرد. ج.ا.ايران به عنوان ديگري گروه هايي همانند النصره، داعش و ... تلقي مي شود. در چنين شرايطي دور رويكرد به موازات يكديگر مطرح مي شود. رويكرد اول بر ضرورت تداوم مقاومت و رويكرد دوم درصدد پيگيري راهكارهاي معطوف به تنش زدايي سياست خارجي مي باشد. پرسش اصل مقاله آن است كه: «نشانه هاي آشوب در امنيت منطقه اي تحت تاثير چه بازيگران و الگوهاي رفتاري شكل گرفته است؟ فرضيه مقاله بر اين موضوع تاكيد دارد كه آشوب در امنيت منطقه اي تابعي از نقش يابي گروه هاي تروريستي تكفيري، جنگ نيابتي و الگوي موازنه گرايي منطقه اي قدرت هاي بزرگ است. چارچوب نظري مقاله را مي توان مربوط به نگرش هويت و ساختار باري بوزان دانست. در اين رويكرد، نيروهاي هويتي نقش محوري در شكل بندي بحران هاي منطقه اي دارا هستند. گسترش بحران امنيتي غرب آسيا انعكاس پيوند مولفه هاي بين المللي منطقه اي، هويتي و ساختاري در كشورهاي منطقه مي باشد. به همين دليل است كه مي توان رابطه اندام واري بين انديشه تكفيري، وهابيت، داعش و الگوي مديريت قدرتهاي بزرگ در واپايش محيط منطقه اي را مشاهده كرد.