تدوين الگوي تحقق مديريت يكپارچه مادرشهرها، نمونه موردي: مشهد

Designing Integrated Urban Management Pattern for Metropolises, Case Study: Mashhad

عملكردِ بخشي سازمان‌هاي متولي امر مديريت شهري، برنامه ريزي و تقسيمات بودجه‌بندي دقيق و علمي شهري را با مشكلات عديده‌اي رو به رو ساخته است كه با ايجاد حالتي ناپايدار و ناهمگون، هزينه‌هاي هنگفتي نيز در مجموعه مديريت شهري به وجود آورده است. بررسي‌هاي نظري پژوهش حاضر، براي حل اين مساله، نشان از وجود يك اجماع نظر قوي براي گذار از ساختار تصميم گيري جزيره اي و تفرق1 عملكردي ـ قلمرويي به ساختار مديريت يكپارچه شهري دارد. اما طراحي چنين ساختار پيچيده اي در شرايطي كه مديريت شهري در وضع موجود، ابعاد متفاوت داشته و نهاد واحدي نيز نمي‌باشد، نيازمند يك الگوي برنامه?ريزي با بازه‌هاي زماني مشخص خواهد بود. اين پژوهش به منظور تدوين الگوي تحقق مديريت يكپارچه در مادرشهرها، از سه مدل كيفي و كمي دلفي2 ،VIKOR 3 وSWOT 4 در قالب مطالعات توصيفي-تحليلي استفاده كرده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه جهت تحقق مديريت يكپارچه شهري5، برخي سازمان?ها همچون شركت گاز، برق، آب و فاضلاب، پست، مخابرات و نيروي انتظامي از اولويت برخوردارند و سازمان‌هاي ديگري همچون كميته امداد، بهداشت و درمان و ثبت اسناد و املاك با توجه به معيار تقسيم?بندي، به سهولت مي‌توانند تقسيمات خود را با شهرداري هماهنگ نمايند. سازمان?هاي آتش نشاني، اتوبوسراني، آموزش?و?پرورش، تامين اجتماعي و دادگستري، با توجه به نوع فعاليت و معيار تقسيم‌بندي، انعطاف كمتري جهت هماهنگ شدن با شهرداري دارند. براساس مطالعه وضع موجود تقسيمات و عملكرد سازمان?هاي متولي مديريت شهري در محدوده شهر مشهد، فرآيند پيشنهادي جهت رسيدن به مديريت يكپارچه شهري و نظام منطقه‌بندي هماهنگ، در قالب سه سناريو كوتاه‌مدت، ميان‌مدت و بلند‌مدت ارايه گرديده است.