رابطه اخلاق حرفه‌اي و اعتماد سازماني با توانمندسازي روان‌شناختي معلمان

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي رابطه اخلاق حرفه‌اي و اعتماد سازماني بر توانمندسازي روان‌شناختي معلمان بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي معلمان دوره متوسطه اول در مدارس دولتي در سال تحصيلي 1392 تا 1393در نواحي پنج‌گانه آموزش‌وپرورش تبريز، به تعداد 2100 نفر بودند. نمونه مدنظر براساس جدول مورگان 322 نفر بودند كه اين افراد با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي و نسبتي انتخاب شدند. روش اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. براي گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي اخلاق حرفه‌اي، اعتماد سازماني سيدجوادين (1388) و پرسش‌نامه توانمندسازي روان‌شناختي اسپريترز (1995) استفاده شد. ضرايب پايايي اين پرسش‌نامه‌ها با استفاده از آلفاي كرونباخ براي اخلاق حرفه‌اي (93/0=?) و اعتماد سازماني (88/0=?) و توانمندسازي روان‌شناختي (87/0=?) به‌دست آمد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از همبستگي پيرسون با استفاده از نرم‌افزار22 SPSS استفاده‌ شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين اخلاق حرفه‌اي و مولفه‌هاي آن با توانمندسازي روان‌شناختي همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد. بين اعتماد سازماني و توانمندسازي روان‌شناختي معلمان نيز رابطه مثبت و معناداري ديده‌شد. همچنين، نتايج آزمون رگرسيون حاكي از تاييد رابطه خطي براي پيش‌بيني توانمندسازي روان‌شناختي براساس اخلاق حرفه‌اي و اعتماد سازماني بود. در پايان، نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه بين معلمان زن و مرد ازلحاظ متغيرهاي مسيوليت‌پذيري، صادق‌بودن، عدالت، وفاداري، برتري‌جويي و رقابت، احترام به ديگران، همدردي با ديگران و اعتماد سازماني تفاوت معنادار وجود دارد. درحالي‌كه ميان آن‌‌ها ازنظر رعايت ارزش‌ها و هنجارهاي اجتماعي و توانمندسازي روان‌شناختي تفاوت معناداري وجود ندارد.