عنوان مقاله :
دراسه طبيعه السبّ و اللعن عند الامام علي (ع) في نهج البلاغه
عنوان فرعي :
بررسي ماهيت لعن و نفرين‌هاي امام علي (ع) در نهج‌البلاغه
پديد آورندگان :
توحيدلو، اكبر نويسنده استاذ مساعد بجامعه پيام نور ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1395 شماره 3
رتبه نشريه :
فاقد درجه علمي
كليدواژه :
الامام علي (ع) , نهج البلاغه , السب , اللعن
چكيده فارسي :
سبّ و لعن از موضوعاتي هستند كه طي تاريخ اسلام از آنها سخن به ميان آمده و نزاع‌هايي در آن وجود داشته است. هر چند به ظاهر دو واژه سبّ و لعن مترادف به نظر مي‌رسند؛ اما با دقت در معناي لغوي و موارد كاربرد آنها در آيات و احاديث درمي‌يابيم كه داراي دو مفهوم متفاوت‌اند. تفكيك نشدن مفهوم آن دو باعث ايجاد شبهه‌هاي گوناگون و اتهام‌هايي در ميان پيروان مذاهب اسلامي شده است. مقاله حاضر بررسي مواردي است كه در خلال خطبه‌ها، نامه‌ها و حكمت‌هاي نهج‌البلاغه مستلزم نوعي توهين به برخي است. پس از بررسي‌ها اين نتايج به دست آمد كه بين سبّ و لعن تفاوت وجود دارد و علماي علم لغت سبّ و شتم را مترادف دانسته‌اند. اما لعن معنايي متفاوت دارد و به معني دوري از رحمت است و همانند علم لغت در قرآن نيز اين تفاوت مشاهده مي‌شود و اين نشان از جواز استعمال آن دارد. با مشاهده سنت نبوي هم ده‌ها حديث از پيامبر اكرم (ص) وجود دارد كه مشتمل است بر لعن مشركان و منافقان و دشمنان رسالت و اهل كتاب و كساني كه با مسلمانان دشمني‌هاي فراواني داشته‌اند مورد لعن قرار گرفتند. اين مقاله به روش كتابخانه‌اي و با بررسي كليه خطبه‌ها، نامه‌ها و حكمت‌هاي نهج‌البلاغه انجام شده است.
چكيده عربي :
لقد افرد موضوع «السبُّ واللعن» مكانا له في اروقه تاريخ الاسلام، كما شكلت ماده دسمه دارت حولها صراعات كثيره. يبدو في النظره الاولي انّ السب واللعن مرادفان، غير انّ الامعان في الجانب اللغوي للاثنين و وردهما في الآيات والاحاديث يظهر لنا ما يبعدهما عن البعض من فوارق. فعدم التمييز بين ما يحمله كل منهما من مفهوم قد ادي الي ظهور شبهات مختلفه وتوجيه شتي انواع التهم من ناحيه مختلف اتباع الطوايف الاسلاميه. هذا المقال ينوي النظر في ثنايا ما ورد في ذلك من الخطب والرسايل والحكم في نهج البلاغه في توجيه الشتايم الي بعض الناس. ظهر لنا بعد دراسه النتايج انّ السب واللعن مختلفان. ذهب علما اللغه انّ السب مرادف للشتم. لكن اللعن يحمل معنا مختلفا يعني الابتعاد عن الرحمه. فعلي غرار علم اللغه هناك فارقا بين الاثنين في القرآن. وهذا يدل علي جواز استخدامه. اما السنه النبويه تنطوي علي لعن المشركين والمنافقين واعدا الرساله واهل الكتاب ومن اظهر العدا للمسلمين. و الاسلوب المتبع في تاليف هذا المقال هو الاسلوب المكتبي ودراسه الخطب والرسايل والحكم في نهج البلاغه.
عنوان نشريه :
آموزه هاي نهج البلاغه
عنوان نشريه :
آموزه هاي نهج البلاغه
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 3 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
