عارضه يابي سازماني براساس مدل ويس بورد: مطالعه موردي در دانشگاه علوم پزشكي تهران

Organizational Diagnosis by Weisbord’s Model: Case Study of Tehran University of Medical Sciences

زمینه و هدف: عارضه یابی یكی از ابزارهای تحول سازمان است. هدف از انجام این پژوهش عارضه یابی سازمان در دانشگاه علوم پزشكی تهران با استفاده از مدل هفت بعدی ویس بورد می باشد. روش بررسی: این پژوهش از نوع كاربردی و از نظر روش، توصیفی- پیمایشی است و جامعه آماری كارمندان پنج بیمارستان زیرمجموعه دانشگاه و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد ویس بورد بوده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران به تعداد ۲۶۷ نفر محاسبه گردید و در نهایت ۲۲۰ پرسشنامه تحلیل شد. ضریب آلفای كرونباخ جهت تایید پایایی ۰/۸۵ بود و از تحلیل عامل تاییدی و تجربیات صاحب نظران جهت تایید روایی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ۱۸ SPSS صورت گرفت.  یافته ها: مقدار T-value تمامی متغیرها به جز ارتباطات و پاداش، كمتر از قدر مطلق ۱/۹۶ بود، لذا وضعیت اهداف، ساختار، رهبری و نگرش به تغییر در سطح متوسط قرار دارند. اما تفاوت معناداری بین میانگین متغیر ارتباطات و پاداش وجود داشت. نتیجه گیری: دانشگاه علوم پزشكی تهران در حال حاضر در «ارتباطات سازمانی» مناسب‌ترین وضعیت و در بخش «پاداش دهی» نامناسب‌ترین وضعیت را دارد. همچنین سایر ابعاد میان این دو وضعیت در سطح متوسط قرار دارند. لذا لازم است تا در حوزه ی پاداش دهی تدابیری اتخاذ شود تا رضایت كاركنان افزایش یابد.

Background and Aim: Diagnosis is an implement of organizational development. The main objective of this study was to diagnosis the TUMS by using Six Box Model of the Weisbord to identify in which areas of this model Purposes, Structure, Leadership, Rewards, Relationships, Helpful Mechanisms and Attitude toward Change is more vulnerable. Materials and Methods: The research was descriptive and the statistical population included five hospital staff subset of TUMS. Out of 280 questionnaires we received 220 completed ones. For data gathering we used standard questionnaire of the Weisbord which was estimated as both reliable and valid. By the use of Cronbach alpha coefficient, reliability coefficients was obtained equal to 0.85. Also, questionnaire was confirmed by 5 faculty members in terms of nominal and content validity. The data were analyzed by SPSS software. Results: All the variables except rewarding and Attitude toward Change had significant changes p<0/05 thus the H0 for Purposes, Structure, Leadership, Relationships and Helpful Mechanisms were rejected. These variables stay in acceptable condition. However there was a significant difference between Relationships and rewarding; considering their T-Value it could be concluded that Relationships situation was desirable (T=3/62) but rewarding situation was undesirable (T=5/70). Conclusion: The findings conclude that TUMS, currently the most appropriate situation was in communication and the most inappropriate situation was rewarding. Also other aspects are between these two conditions. Also, rewarding area needs planning to increase employee satisfaction.