رابطه ي بين سلامت عمومي و فرسودگي شغلي در كاركنان اداري، مالي بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران

The Relationship between Public Health and Burnout among Hospital Staff in Tehran University of Medical Sciences

زمینه و هدف: فرسودگی شغلی سندرمی مشتمل بر خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و كاهش كفایت شخصی بوده و پرسنل سیستم بهداشتی درمانی به دلیل مواجهه با استرس های فیزیكی، روانی و هیجانی به شدت در معرض فرسودگی شغلی اند. این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین فرسودگی شغلی و سلامت عمومی كاركنان اداری مالی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشكی تهران انجام گردید. روش بررسی: در این مطالعه ی توصیفی تحلیلی، حجم نمونه پژوهش شامل ۱۵۰ نفر از پرسنل اداری مالی شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشكی تهران بود كه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسش نامه ی فرسودگی شغلی مازلاك بود كه روایی و پایایی آن قبلاً تعیین و تایید شده بود. یافته ها: نتایج نشان داد كه ارتباط معنا داری(۰/۰۰۱>p) بین فرسودگی شغلی و سلامت عمومی وجود دارد؛ به این ترتیب كه با افزایش فرسودگی شغلی سلامت عمومی كاهش پیدا می كند. همچنین فرسودگی شغلی با متغیرهای میزان رضایت از كار و میزان رضایت از ارتباط با همكاران  رابطه ی معناداری(۰/۰۵>p) داشت ولی با متغیرهای سن، جنس، سابقه كار، كار هفتگی، وضعیت تاهل و درآمد ارتباط معنا داری مشاهده نشد.  نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معنی دار فرسودگی شغلی و سلامت عمومی در این پژوهش، به كارگیری روش های اصلاح شرایط محیط كار و ارتقای بهداشت روانی كاركنان دانشگاه توصیه می گردد.  

Background and Aim: Job Burnout syndrome consists of emotional exhaustion, depersonalization, and reduced personal accomplishment. The health system personnel to deal with stress because of physical, mental, and emotional intensity are at risk of burnout. The aim of this study was to determine the relationship between burnout and general health of the financial staff hospitals of Tehran.  Materials and Methods: In this cross-sectional study, the sample size consisted of 150 financial administrative personnel employed by university hospitals of Tehran University of Medical Sciences which were selected by random sampling. The instrument was included demographic information, general health questionnaire and the Maslach Burnout questionnaire, which was already confirmed for its validity and reliability. Results: The results showed a significant correlation (p<0.001) between burnout and general health therefore public health was reduced with increased burnout. There was also a significant relationship (p<0.05) between burnout and satisfaction with work and partners. But there was no significant relationship between age, gender, work experience, marital status and income. Conclusion: Regarding the significant relationship between burnout and public health in this study, the use of improved working conditions and the promotion of mental health personnel is recommended.