تاثير فعاليت هوازي حاد به دنبال مصرف چهار نوع رژيم غذايي متفاوت بر سطح سرمي آيريزين در مردان داراي اضافه وزن

The Effect of Acute Aerobic Exercise after Consumption of four Different Diets on Serum Levels Irisin in Overweight Men

زمينه و هدف: تاثير همزمان ورزش و رژيم هاي غذايي متفاوت بر آيريزين به عنوان موضوع جديد مطرح است. تحقيق حاضر با هدف بررسي تاثير فعاليت هوازي حاد به دنبال مصرف چهار نوع رژيم غذايي متفاوت بر سطح سرمي آيريزين در مردان داراي اضافه وزن انجام گرفته است. روش بررسي: در پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي، 8 مرد داراي اضافه وزن (ميانگين سني 6/1±23 سال و ميانگينBMI 47/ ± .23/29)، در چهار جلسه مجزا به فاصله يك هفته به آزمايشگاه فيزيولوژي مراجعه كردند. در هر جلسه بعد از خوردن يكي از غذاهاي معمولي، پر كربوهيدرات، پر پروتيين و پر چرب، 30 دقيقه با شدت 60-70 درصد حداكثر ضربان قلب روي تردميل دويدند. سه نمونه خوني در حالت ناشتا، دو ساعت پس از مصرف غذا (قبل از ورزش) و بعد از ورزش گرفته شد. از روش آماري آناليز واريانس يك طرفه و آناليز واريانس دو طرفه و مكرر استفاده شد. يافته ها: آناليز آماري داده ها نشان داد مصرف چهار نوع غذاي متفاوت قبل از ورزش موجب كاهش غلظت آيريزين شد، كه اين كاهش تنها در گروه رژيم پر چرب معني دار بود (038/0P?). بعلاوه در طي ورزش پس از مصرف هر چهار نوع رژيم متفاوت، آيريزين افزايش معني دار يافت (پر كربوهيدرات 049/0P=، پر پروتيين 001/0P=، پر چرب 003/0P= و معمولي021/0P=). نتيجه گيري: علي رغم كاهش آيريزين پس از مصرف رژيم هاي غذايي مختلف، به نظر مي رسد فعاليت ورزشي به دنبال رژيم هاي غذايي متفاوت مي تواند موجب افزايش معني دار آيريزين سرم مردان جوان داراي اضافه وزن شود. با اين حال فعاليت هوازي به دنبال رژيم غذايي پر پروتيين نسبت به ساير رژيم هاي غذايي افزايش معني داري در آيريزين سرم نشان داد.

Background and Objective: The concurrent effect of exercise and diet on various factors such as Irisin is raised as a new subject. The present study was done with the aim of investigating the effect of acute aerobic exercise following four different diets on Irisin serum levels in overweight men. Subjects and Methods: In this quasi-experimental study, 8 overweight men (aged 23± 6.1 y and BMI 23.29 ± 0.47), who attended our physiology lab in four separate sessions at weekly intervals were the subjects of this study. In each session, after eating usual food, high carbohydrate, high-protein and high-fat, the subjects performed a treadmill test for 30 min with 60-70% of maximum heart rate. Three blood samples were taken in fasting, two hr after a meal (before exercise) and after exercise. Statistical methods: one-way ANOVA, two-way ANOVA with repeated measure were used to analyze data. Results: Statistical analysis of the data showed that consuming four different types of food before exercise reduces the irisin concentration, and this reduction was significant only in high-fat diet (P?0.038). In addition, during exercise, after consumption four different diets, irisin increased significantly (high-carbohydrate P=0.049, high-protein P=0.001, high-fat P=0.003, usual food P=0.021). Conclusion: Despite the reduction in irisin after eating different diets, exercise following different diets can cause significant increase in serum irisin in overweight young men. However aerobic activity followed a high-protein diet, more than other diets, showed a significant increase in serum irisin.