كاهش پسماندهاي بيمارستاني با تاكيد بر اهميت همكاري و آگاهي پرسنل درماني بيمارستان تجريش تهران

پسماندهاي بيمارستاني يكي از انواع منابع مهم توليد مواد زايد است كه به دليل داشتن انواع ميكرواورگانيسم ها جزو خطرناك ترين گروه پسماندهاي شهري محسوب مي شوند. هدف از اين پژوهش بررسي عوامل موثر در مديريت صحيح پسماندهاي بيمارستاني مي باشد. اين مطالعه از نوع توصيفي – مقطعي است كه با استفاده از پرسشنامه و چك ليست استاندارد وزارت بهداشت و تكميل آنها از طريق مصاحبه مستقيم در سال 1391 و براي بيمارستان تجريش انجام گرفت. به منظور تجزيه و تحليل آماري از آمار توصيفي (فراواني، ميانگين، واريانس و انحراف از معيار، درصد، بيشينه و كمينه) و همچنين از آمار استنباطي شامل همبستگي پيرسون و تجزيه و تحليل رگرسيوني چند متغيره براي پيش بيني متغير وابسته براساس تغييرات متغيرهاي مستقل استفاده شد. تحليل هاي آماري به وسيله نرم افزار SPSS انجام شد. ميزان همبستگي متغيرهاي فردي پرسنل با نظرات آنان در زمينه ميزان به كارگيري كدبندي رنگي جهت تفكيكي پسماندهاي بيمارستاني بررسي و نتايج نشان داد هر چه كاركنان داراي سن، تحصيلات و سابقه كاري بيشتري باشند. ميزان بكارگيري كدبندي رنگي جهت تفكيك پسماند كاهش مي يابد. 16 درصد از افراد مكرراً به عفونت ناشي از عدم رعايت ايمني مبتلا شده اند. متغيرهاي ميزان ساعت كاري داراي همبستگي معنادار و مثبت مي باشد به اين معني كه كاركناني كه مدت زمان بيشتري در بيمارستان مشغول به فعاليت مي باشند ميزان اهميت سياست ها و استراتژي هاي مديريت پسماندهاي بيمارستاني را بهتر درك مي كنند. نتايج بيان كننده اهميت آموزش در مديريت و اجراي صحيح پسماندهاي بيمارستاني مي باشد. هر چند وضعيت اين بيمارستان در مديريت پسماند مطلوب مي باشد ولي مي توان با مديريت صحيح آن را به شرايط استاندارد و ايده آل نزديك تر كرد.