بررسي ارتباط دي اكسيدكربن انتهاي بازدمي و بازگشت گردش خون خودبه خودي حين احياي قلبي - ريوي

Survey of the Relationship Between End Tidal CO2 and Return of Spontaneous Circulation During Cardiopulmonary Resuscitation

مقدمه: بازگشت جريان خون خودبه خودي هدف اوليه احياء در ايست قلبي بوده و كيفيت احياي قلبي ريوي عامل مهم تعيين كننده بازگشت جريان خون خودبه خودي بيمار است. درنتيجه بررسي دي اكسيد كربن انتهاي بازدمي در بيماران ميتواند بازخوردي از كيفيت احيا، باشد. اين مطالعه باهدف تعيين ارتباط دي اكسيدكربن انتهاي بازدمي و بازگشت گردش خون خودبه خودي حين احياء قلبي ريوي انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي مقطعي از نوع همبستگي، 80 مورد احياي قلبي ريوي براساس معيار ورود و خروج و به روش نمونه گيري غيرتصادفي در دسترس در بيمارستان قائم (عج) شهر مشهد در سال 1392، انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده فرم دو قسمتي اطلاعات دموگرافيك بيماران و اطلاعات مربوط به روند پيشرفت احياء قلبي ريوي شامل ميزان دي اكسيد كربن انتهاي بازدمي و نتايج احياء بود. در ابتداي احياي قلبي، كاپنوگراف به لوله تراشه بيماران متصل و اعداد مربوط به دي اكسيدكربن انتهاي بازدمي بيماران ثبت شد و رابطه آن با بازگشت گردش خون خودبه خودي (وجود نبض فمورال قابل لمس و فشارخون سيستوليك بيشتر از 80 ميليمتر جيوه براي زماني طولانيتر از 3 دقيقه در اثر احياء) بررسي شد. داده ها پس از جمع آوري توسط نرمافزار SPSS ويرايش 16 و با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار و فراواني) و آمار استنباطي (مجذوركاي، دقيق فيشر و تي مستقل، ضريب همبستگي و رگرسيون خطي) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافتهها: ميانگين سني بيماران 1/5± 67/3سال، 47/5درصد مذكر و در 98/8درصد، ريتم اوليه قلبي آسيستول بود. دي اكسيدكربن انتهاي بازدمي در بيماراني كه بازگشت گردش خون خودبه خودي داشتند، 13/7&± 21/6ميليمترجيوه و در بيماراني كه بازگشت گردش خون خودبهخودي نداشتند، 10/2± 17/7ميليمتر جيوه بود (0/16= P). نتايج نشان داد در بيماراني كه دي اكسيدكربن انتهاي بازدمي حين احياء در آنها در گروه كمتر از يك ميليمترجيوه بود، ميزان بازگشت گردش خون خودبه خودي، 2/41 درصد و در بيماراني كه در در گروه 40-31 ميليمترجيوه بودند، ميزان بازگشت گردش خون خودبه خودي، 75 درصد بود. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه ميزان دي اكسيدكربن انتهاي بازدمي بالا در حين احياء قلبي ريوي، احتمال بازگشت گردش خون خودبه خودي را بيشتر ميكند. درنتيجه استفاده از مانيتورينگ دي اكسيد كربن انتهاي بازدمي در حين احياء قلبي ريوي به اعضاي تيم احياء توصيه ميشود.

Introduction: Return of spontaneous circulation is the first purpose of cardiopulmonary resuscitation, and quality of cardiopulmonary resuscitation is an important factor for return of spontaneous circulation in cardiopulmonary arrest patients. Therefore, survey of end tidal CO2 can be a feedback for quality of CPR. This study was conducted with the aim of determining the relationship end tidal CO2 and return of spontaneous circulation. Methods: In this descriptive crosssectional study, 80 cases of CPR based on inclusion and exclusion criteria were selected by convenience sampling at Ghaem hospital of Mashhad (2014). The instruments used included patients demographic data and information about the progress of cardiopulmonary resuscitation including endtidal carbon dioxide levels and the results CPR. At the beginning of cardiopulmonary resuscitation, Capnograph was connected to endotracheal tube and the patient’s endtidal CO2 was recorded and it was related to the Return of Spontaneous Circulation (ROSC was defined as the presence of a palpable femoral arterial pulse and a systolic blood pressure above 80 mmHg for longer than three minutes). Data were collected and analyzed using the SPSS software version 16 and descriptive (frequency, mean and standard deviation) and inferential statistics (Chisquare, Fishers exact, ttest, correlation and linear regression). Results: Mean and standard deviation of age of patients was 67.3 &±; 1.5 years; 47.5% were male and 98.8% of patient’s cardiac rhythm in the start of CPR was asystole. The End Tidal CO2 (ETCO2) in patients with successful CPR was 21.6 &±; 13.7 mmhg and in others was 17.7 &±; 10.2 mmHg (P=0.16). The results showed that in patients that endtidal CO2 during resuscitation was less than 1 mm Hg, the rate of return of spontaneous circulation was 41.2% and in patients that endtidal CO2 during resuscitation was 3041 mmHg, the rate of return of spontaneous circulation was 75%. Conclusions: The results showed that high levels of ETCO2 during cardiopulmonary resuscitation increased potential of return of spontaneous circulation. The ETCO2 can be a feedback for quality of CPR. Therefore, the use of endtidal carbon dioxide monitoring during cardiopulmonary resuscitation to CPR members is recommended.