مقايسه رضايت نوجوانان از دو بخش كودكان و بزرگسالان شهر اصفهان در سال 1388

Comparison of Hospitalized Adolescents Satisfaction of Clinical Services and Physical Environment in Children and Adults’ Wards in Isfahan in 2009

مقدمه: نوجواني دوراني حساس در تكامل فرد مي باشد. فرآيند بستري شدن مي تواند داراي اثرات زيانبار بر سلامت روح و جسم نوجوان باشد. نظر به اينكه اخيراً بررسي رضايت بيماران به عنوان بخشي از برنامه ارزيابي سالانه در نظر گرفته مي شود، پژوهش حاضر با هدف "مقايسه رضايتمندي نوجوانان بستري از خدمات باليني و محيط فيزيكي بخشهاي كودكان و بزرگسالان در بيمارستان هاي سطح شهر اصفهان" انجام شد. روش كار: مطالعه توصيفي مقطعي حاضر با نمونه گيري از 200 نوجوان 1910 ساله مرخص شده از بخش هاي بزرگسالان و كودكان بستري در بيمارستان هاي عمومي شهر اصفهان درسال 1388 انجام شد. نمونه گيري به روش دردسترس انجام گرفت و جهت انجام تحقيق از پرسشنامه استاندارد رضايت بيماران استفاده شد. اطلاعات دموگرافيك و نيز اطلاعات مربوط به رضايتمندي از خدمات پرستاري، پزشكي، ساير پرسنل، كيفيت محيط و امكانات بخش جمع آوري شد. جهت روايي ابزار از اعتبار محتوي و جهت پايايي از محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ (85/0) استفاده شد. آناليز داده ها با استفاده از نرم افزار اس پي اس اس انجام گرفت و از آزمون تي مستقل استفاده شد. يافته ها: رضايتمندي اكثر نوجوانان بستري از خدمات باليني و محيط فيزيكي در محدوده خيلي زياد (10080) قرار داشت. نوجوانان بستري در بخش كودكان داراي رضايتمندي از خدمات پرستاري (005/0 = P) و محيط فيزيكي (04/0 = P) بالاتري نسبت به نوجوانان بستري در بخش بزرگسالان بودند و اين تفاوت از نظر آماري معني دار بود. درمقابل، رضايتمندي از خدمات پزشكي (073/0 = P) و ساير پرسنل (09/0 = P) در نوجوانان بستري در بخش كودكان و بزرگسالان داراي تفاوت آماري معني دار نبود. 87 درصد نوجواناني كه در بخش بزرگسالان بستري بودند و 3/35 درصد نوجواناني كه در بخش كودكان بستري بودند ترجيح مي دادند كه در بخش نوجوانان بستري باشند. ارتباط سن و جنس با رضايتمندي از خدمات نيز مورد بررسي قرار گرفت. بين سن و ميزان رضايتمندي از خدمات پرستاري، پزشكي، ساير كاركنان و محيط بخش رابطه معني داري وجود نداشت. ولي بين جنس و ميزان رضايتمندي از خدمات پزشكي رابطه معني داري وجود داشت؛ بطوريكه ميانگين نمره رضايتمندي از خدمات پزشكي در دخترها بيشتر از پسرها بود و از نظر آماري معني دار بود. نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان داد نوجوانان از محيط و خدمات پرستاري ارائه شده در بخش كودكان رضايت بيشتري نسبت به بخش بزرگسالان دارند. همچنين نوجوانان بيان داشتند كه نيازمند بخش مختص نوجوانان جهت بستري شدن هستند. پيشنهاد مي شود در مكانهايي كه تخصيص بخش جداگانه جهت نوجوانان مقدور نمي باشد، امكانات لازم جهت نوجوانان در بخش كودكان فراهم شود، همچنين پرسنل و پزشكان درمورد نحوه ارتباط و برخورد با نوجوان و نيز تغييرات لازم در ارائه خدمات آموزش ببينند.

Introduction: Adolescence is a crucial juncture in the evolution. The hospitalization process could have harmful effects on the health of an adolescent’s mind and body. Since recently, patient satisfaction survey has been considered as one part of the annual assessment, the present study was performed to compare the hospitalized adolescents satisfaction of clinical services and physical environment in children and adults’ wards in Isfahan. Methods: This crosssectional and descriptive analytical study was conducted by sampling of 200 adolescents aged 1019, discharged from adults and childrens wards in general hospitals of Isfahan in 2009. Sampling was conducted through the available method and for carrying out the research, a standard questionnaire was used. Demographic information and information related to satisfaction of nursing, medical, other personnel, facilities and quality of environment were collected. Content validity and Cronbachs alpha coefficient (0.85) were used to confirm the validity and reliability of the tool, respectively. Data analysis was performed using SPSS software and independent ttest. There was no significant relationship between age and satisfaction of nursing, medical, other staff services, and the environment. However, there was a significant relationship between gender and satisfaction of medical services; the mean satisfaction score of medical services in girls was more than that in boys, and the difference was significant. Results: Most admitted adolescents’ satisfaction of clinical services and physical environment belonged to high category (80100). Adolescents admitted in children’s ward had a higher satisfaction of nursing care (P = 0.005) and environment (P = 0.04) than those admitted in adults’ ward; this difference was statistically significant. In contrast, satisfaction of medical services (P = 0.073) and other personnel (P = 0.09) in the adolescents hospitalized in adults and children’s wards were not statistically significant. A total of 87% of young adults who were hospitalized in adults’ ward and 3.35% of teens who were hospitalized in children’s ward preferred to be admitted in adolescents’ ward. Furthermore, the relationship of age and gender with satisfaction of cervices was assessed. There was no significant relationship between age and satisfaction of nursing, medicine, other staff services and environment. However, there was a significant relationship between gender and satisfaction of medical services; the mean satisfaction score of medical services in girls was higher than in boys, and the difference was significant. Conclusions: The results of this study showed that adolescents were more satisfied of the environment and nursing services provided in children’s ward than those in adults’ ward. Adolescents also expressed the need for a special ward for hospitalization of adolescents. It is suggested that wherever allocation of separate sections for young people is not possible, necessary facilities should be provided for young children in children’s wards; also, personnel and physicians should be trained on how to communicate and deal with teenagers as well as the changes needed in service providing.