تأثير برنامه طراحي شده توانمندسازي پرستاران بر ميزان انجام مهارت‌هاي بررسي وضعيت سلامت جسمي

The Impact of Programs Designed to Empower Nurses with Skills for Physical Health Assessment

مقدمه: هيچ شكي وجود ندارد كه انجام مهارت هاي بررسي وضعيت سلامت جسمي، در حوزه كار پرستاري بوده و پرستاران را قادر مي سازد تا موارد غير عادي را به درستي شناسايي و مبنايي براي توسعه تشخيص پرستاري و طرح هاي مراقبتي فراهم كنند. هدف اين پژوهش بررسي تأثير اجراي برنامه طراحي شده توانمندسازي پرستاران بر ميزان انجام مهارت هاي بررسي وضعيت سلامت جسمي مي باشد. روش كار: پژوهش حاضر، از نوع نيمه تجربي است. 107 پرستار بر اساس معيارهاي ورود انتخاب شدند. آن ها در دو گروه مداخله و كنترل تخصيص تصادفي شدند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي و پرسشنامه " خودارزيابي پرستاران در مهارت بررسي وضعيت سلامت "بود. گروه مداخله چگونگي انجام مهارت هاي بررسي وضعيت سلامت را در طول دوازده جلسه (30 دقيقه اي) دريافت كردند. تحليل آماري با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي انجام شد. يافته ها: تفاوت آماري معناداري بين سن، جنس، سطح تحصيلات و ساير اطلاعات جمعيت شناختي وجود نداشت. دو گروه در شروع مطالعه از نظر ميانگين نمره اخذ شرح حال، معاينه فيزيكي و بررسي وضعيت سلامت همگن بودند (0/493= P)، آناليز داده ها بعد از اجراي برنامه طراحي شده توانمندسازي نشان داد، در ميانگين نمره اخذ شرح حال (0/000= P)، معاينه فيزيكي (0/000= P) و بررسي وضعيت سلامت بين دو گروه تفاوت معناداري وجود دارد (0/000= P). نتيجه گيري: استفاده از برنامه طراحي شده توانمندسازي سبب ارتقاي ميزان انجام مهارت بررسي وضعيت سلامت جسمي پرستاران مي شود. لذا پيشنهاد مي شود به عنوان يك روش مؤثر و كاربردي براي ارتقاي ميزان انجام اين مهارت ها مورد استفاده قرار گيرد.

Introduction: There is no doubt that the skills for physical health assessment, enables nurses to correctly identify unusual items and provide the basis for the development of nursing diagnosis and plan of care. The purpose of this study was to evaluate the impact of programs designed to empower nurses with skills for the physical health assessment. Methods: This study was quasiexperimental. Overall, 107 nurses were selected based on the inclusion criteria. They were randomly allocation to two groups. Collection tools were a demographic questionnaire and “SelfAssessment of Nurses in Physical Health Assessment Skill Questionnaire”. The intervention group was taught skills for physical health assessment during twelve sessions (30 minutes). Statistical analysis was performed using descriptive and inferential statistical tests. Results: No statistically significant differences were found between age, gender, education level and other demographic information. The two groups were homogeneous at baseline in mean scores of history taking, physical examination and health assessment (P = 0.493). Data analysis after the program showed that there was a significant difference between the intervention and control group in history taking (P = 0.0000), physical examination (P = 0.0000) and health assessment (P = 0.0000). Conclusions: The empowerment program improved nurses’ skills in health assessment. Therefore, it is suggested as an effective and practical method to improve knowledge and skills.