جهاني شدن، روبات ها و آينده كار

هنگا مي كه جفري خوئرز براي نخستين در سال 1993 به من پاور پيوست، بازار نيروي كار تقريبا باثبات بود و شركت هنوز به طور وسيع بر كارمنديابي دفتري و صنعتي به شيوه سنتي متمركز بود. اما از آن پس، جهاني شدن و پيشرفت هاي سريع فناوري، چشم انداز استخدام را به شكل چشمگيري تغيير داد. خوئرز طي پانزده سالي كه مديرعامل شركت بود، عمليات بين المللي شركت را گسترش داد و براي جذب متخصصان مهندسي، مالي و فناوري اطلاعات به بازارهاي رقابتي روي آورد. وي در اين مصاحبه با ويراستار اچ.بي.آر توضيح مي دهد كه چگونه تحليل بازار خرد «مكان جغرافيايي مهارت ها» را آشكار مي كند و كسب وكارها مي توانند از آن ها بهره برداري كنند، پيش از آن كه رقبا وارد عمل شده و با خالي كردن آن منابع، دستمزدها را بالا ببرند. از اين رو، شركت ها بايد «روحيه كوچندگي» كسب كنند كه به آن ها امكان تاسيس محل هاي هاي بزرگ و هم چنين عمليات كوچك تر و موقت تر را مي دهد. او يادآوري مي كند: «هنگا مي كه روباتيك و هوش مصنوعي در مقياس كامل، توجيه پذير و سهل الحصول و در گستره وسيع وارد بازار شود» گروه بي شماري از كاركنان از كار كنار گذاشته خواهند شد كه آمادگي كمي براي به دست آوردن مشاغل بسيار متفاوت داشته يا فاقد چنان مهارتي هستند. خوئرز به شركت هايي كه مي خواهند راهبردي براي نيروي كار اتخاذ كنند، به خدمت گرفتن مدل هاي كاري مختلف، جمع آوري ايده ها از طريق اينترنت، انتقال فناوري و ساخت، يا پردازش مبادلات به نقاط ديگر، قراردادهاي كاري موقت قابل تغيير به دائم و تمرين واقعي همه اين ها را توصيه مي كند. او در پاسخ به سوال «چه زماني اين كار موثر را انجام داده ايم ؟» مي گويد، «هيچ وقت.»