نقش آداب و رسوم اجتماعي ايران در ادبيات معاصر عراق با تكيه بر اشعار جواهري، نجفي، سيّاب و بياتي

The Role of Iranʹʹs Social Traditions in Iraqʹʹs Contemporary Literature by Looking at Javaheri, Najafi, Sayyab and Bayati Works

هر شاعر و نويسنده با خلق اثر ادبي، علاوه بر آنكه برگ زرّيني به تاريخ ادب و فرهنگ جامعه و كشور خويش مي‌افزايد، تصويري به كمال از دو دنياي بيرون و درون خويش براي خوانندگان به نمايش مي‌گذارد. شاعران زبان فارسي نيز در دوره‌اي به شرق و سرزمين هند روي آورده بودند؛ اما سفر به غرب جايگاهي ديگر داشت. پس از تسلّط صفويان بر ايران و ترويج مذهب رسمي شيعه، بسياري از شاعران به سمت غرب و سرزمين عراق امروزي روي آوردند. توجه به عراق در انديشه بسياري از شاعران وجود داشته است؛ در مقابل، بسياري از شعرا و ادباي عراقي نيز به ايران و ادبيات و برخي آداب و رسوم آن توجه كرده‌اند. در اين گفتار، سعي و تلاش نويسندگان آن است تا جلوه‌هايي از نفوذ فرهنگ، نمادها، زبان و ادبيات فارسي كه همگي زيرمجموعه‌هاي آداب و رسوم هستند را در شعر چهار شاعر معاصر عراقي يعني جواهري، نجفي، سيّاب و بياتي مورد بررسي قرار گيرد.

Every poet or author adds value to his country’s literature and culture history as well as a comprehensive image of his inner and our world. Persian poets also were affected by Indian ones in an era; but the journey to the West was of more value. Many poets tried to be affected by westerns and today’s Iraqis after Safavid dominance on Iran. Attention to Iraq was in many poets’ minds; on the other hand many Iraqi poets and thinkers paid special attention to some Iran’s traditions. The present paper attempts to study culture, symbols, Persian language and literature influence – which all are sub – traditions – in four Iraqi contemporary poets: Javaheri, Najafi, Sayyab and Bayati.