معرفي و نقد كتاب هگل و پديدارشناسي روح

كتاب هگل و پديدارشناسي روح نوشته رابرت استرن، شرحي مقدماتي در باب پديدارشناسي روح از منظر هگل ارائه مي دهد. در اين كتاب سعي بر آن است كه فرايند تكوين روح به زباني قابل فهم و در عين حال متعهد به متن و تأكيد بر ساختار ديالكتيك هگل شرح داده شود. همچنين در راستاي درك هرچه بيشتر دشواري هاي انديشه و نظام هگلي؛ هر بخش اين كتاب ارجاعات متعددي به ساير آثار هگل به همراه شارحان و منتقدان او ميدهد. از اين رو معرفي و نقد اين كتاب ضرورت مييابد. لذا هدف اين نوشتار نشان دادن كوشش استرن در جهت واكاوي نظام ديالكتيك هگل در مبحث پديدارشناسي روح است تا از اين طريق به اين پرسش اصلي پاسخ داده شود كه ايا شرح استرن توانسته راه گشاي نقاط مبهم و دشوار پديدارشناسي باشد؟ سپس درباره يافته هاي حاصل آمده از اين نقد و بررسي بايد گفت: با واكاوي صورت گرفته از كتاب، مؤلف در پايان شرح خود به اين نتيجه ميرسد كه كتاب پديدارشناسي روح تصور پيوند ميان فرديت و كليت را كاملاً مشخص نمي كند و تنها به روشي هايي ميپردازد كه منجر به ديد يك جانبه مي شود. از اين رو پديدارشناسي هگل تنها توصيفي سلبي از آگاهي را ارائه ميدهد، بنابراين هگل در اين اثر تنها مقدم هاي را جهت ادراك و دريافت منطق و ساير آثار ديگرش نگاشتهاست. به عبارتي كتاب پديدارشناسي مقدمهاي بر نظام ديالكتيكي هگل دانسته ميشود. كه شرح استرن بر آن و ترجمه روان از اين شرح بازگو كننده نكات مبهم در مباحث پديدارشناسي است و اين ظرفيت را دارد كه مبدل به منبع ارزنده اي جهت هگل پژوهي و پديدارشناسي در زبان فارسي شود.