بررسي مباني هم‌گرايي اقتصادي جهان اسلام در قرآن و حديث

Examining the essential of economic integration of Islam’s world in Qur’an and Hadith

امروزه اقتصاد فراتر از معيشت و دادوستد مطرح است. نقش آن در اقتدار آفريني براي اقوام و ملتها، روشن و آشكار است. اقتصاد جهاني برخلاف آوازه زيبايش، به دنبال تسهيل متعادل مبادلات بين‌المللي براي همه كشورها نيست، بلكه هدف آن ايجاد محدوديت و بهره‌كشي از ملتهاي ضعيف‌تر است. در اين ميان، هدف از تشكيل اتحاديه‌هاي اقتصادي، براي كشورهاي سلطه‌گر در راستاي سلطه بيشتر و براي ساير كشورها، دفاع از حقوق و منافع تجارت، توليد و سرمايه ملي است. موضوع اين پژوهش بررسي مباني هم‌گرايي اقتصادي جهان اسلام است، از اين رو، آياتي از قرآن كه بر لزوم وحدت و هم‌گرايي، آمادگي همه جانبه در مقابل دشمن و حفظ عزت مؤمنان دلالت دارند و آيه نفي سبيل و رواياتي از قبيل: حمايت پيامبر(ص) از تشكيل بازار در مدينه، ممنوعيت صرافي براي اهل ذمه در برهه‌اي از زمان، منع استفاده از كالاي اساسي خارجي و لزوم خودكفايي مسلمانان، مورد بررسي قرار مي‌گيرند و اين نتيجه حاصل مي‌شود كه ضرورت تشكيل «اتحاديه اقتصادي جهان اسلام» با توجه به نيازهاي جامعه، غيرقابل انكار است.

Today, economy is beyond living and trading issues. Its role in playing authority for nations and ethics is clear and obvious. World’s economy against its beautiful reputation, is not trying to facilitate international trading for all countries, but its aim is to constraining and exploiting weak nations. In this case the purpose of firming economic formations for domineering countries is for their more domination, and for other countries is for defensing from their rights, trading interests, production and national capital. The subject of this research is to examining essential integration of economy of Islam’s world, so the article illustrates verses from Qur’an that emphasize on unity and integration, being ready for  defensing from enemy and protecting honor of Mo’menin, the Verse of Nafey’ Sabil, and also explaining Hadiths such as: Prophet Mohammad’s (PUH) support from forming Bazar in Medina, prohibition of currency exchange for Ahle Zeme in a period of time, denying using foreign basic commodity and the necessity of Muslim’s selfsufficiency. Furthermore this conclusion comes up that the necessity of forming “economic union of Islam’s world” is undeniable according to needs of society.