مقايسه تأثير مايع درماني كافي حين عمل با دگزامتازون بر بروز و شدت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحي عمومي‌شكمي

Comparision effect of adequate intraoperative fluid therapy with dexamethasone on the incidence and severity of nausea and vomiting after general surgery

چكیده: زمینه و هدف: یكی از شایع‌ترین و ناخوشایندترین عوارض بعد از عمل جراحی و بیهوشی، تهوع و استفراغ است كه باعث اسپاسم، آسپیراسیون ریوی و نیاز بیشتر به داروها می‌شود. محققین داروها و روش‌های متعددی را بیان ‌كنند تا بتوان عوارض ناشی از آن را كاهش دهند. هدف از این مطالعه تأثیر مایع درمانی بر تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی شكمی بود. روش بررسی: در این مطالعه كارآزمایی بالینی دوسوكور تعداد 120 بیمار 60ـ15 ساله كاندید عمل جراحی عمومی‌شكمی‌ در شهر بجنورد شركت كردند. بیماران به صورت تصادفی در 3 گروه تقسیم شدند. گروه یك تحت مایع درمانی پروفیلاكتیك، گروه دو؛ مداخله دارویی با دگزامتازون 1/0 میلی‌گرم به ازای هر كیلو وزن بیمار همراه با القاء بیهوشی و گروه سه، بدون مداخلات پروفیلاكتیك بودند. ابزار این پژوهش شامل فرم مشخصات فردی، مقیاس سنجش دیداری و پرسشنامه ثبت تعداد استفراغ بود. برای ارزیابی شدت تهوع از مقیاس سنجش دیداری استفاده شد. هم‌چنین برای ارزیابی شدت استفراغ، از شمارش دفعات اوغ زدن یا استفراغ استفاده شد، برای تعیین اعتبار علمی‌ ابزار گردآوری داده‌ها از روش اعتبار محتوا استفاده شد .برای پایایی نیز از ضریب همبستگی استفاده شد. بر اساس مقیاس خودگزارشی و چك لیست ثبت تعداد استفراغ، ارزیایی شدت و بروز تهوع و استفراغ در سه مرحله، یعد از عمل؛ 2 و 6 ساعت بعد از عمل انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری كولموگروف ـ اسمیرنوف و شاپیروویلك،آنالیز واریانس یك طرفه و تعقیبی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد كه سه گروه از لحاظ متغیرهای مداخله گر و زمینه‌ای همگن می‌باشند. بر اساس آزمون آماری آنالیز واریانس یك طرفه، تفاوت بین نمره شدت و بروز تهوع و استفراغ در مرحله ریكاوری بین سه گروه معنی‌دار بود، به طوری كه بر اساس آزمون تعقیبی این تفاوت بین گروه كنترل با گروه دگزامتازون و مایع درمانی معنی‌دار بوده است و دو گروه دگزامتازون و مایع درمانی از لحاظ این متغیر با هم تفاوت معنی‌داری ندارند. بر اساس یافته‎ها میزان بروز استفراغ در گروه ها به نسبت گذشت زمان كم شد. نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مایع درمانی كافی بر میزان تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی شكمی، این روش می‌تواند بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی را با صرف هزینه و آسیب كمتر، كاهش دهد.

Abstract: Background and aim: Nausea and vomiting are one of the most common and unpleasant side effects of surgery and anesthesia, which causes spasms, aspiration, need more medicine. The researchers express several drugs and methods to reduce transmission of its complications. The aim of this study was to determine the effect of fluid therapy on nausea and vomiting after abdominal surgery. Methods: In this double blind clinical trial study, 120 patients 15-60 years undergoing general participated in Bojnurd. Patients were randomly divided into three groups. Group 1 received adequate intra-operative fluid therapy. Group 2 received pharmacological intervention with dexamethasone 0.1 mg per kg of body weight along with induction of anesthesia- and group 3 - without prophylactic intervention-. The research tools included demographic, visual analogue scale and recorded the number of vomiting. The visual analog scale was used to assess the severity of nausea. In order to assess the severity of vomiting, frequency count was considered as retch or vomit. The scientific validity of content validity was used for data collection. For reliability, the correlation coefficient was used. Based on self-reporting scale, the severity and incidence of nausea and vomiting were evaluated in three stages- post-op, 2 and 6 hours post-op - the data were analyzed with SPSS software. Results: Result showed that the three groups were homogeneous in terms of confounding variables. According one-way ANOVA, the difference between severity and incidence of nausea and vomiting was significantly different among the three groups in the recovery phase. So that based on post hoc test, the difference between the control and fluid therapy with dexamethasone group was significant, and both dexamethasone and fluid therapy had no significant differences in terms of these variables together. Based on the findings the incidence of vomiting was relatively low over time. Conclusion: Regarding the effect of adequate fluid resuscitation on nausea and vomiting after abdominal surgery, this procedure can reduce nausea and vomiting after surgery by low cost and less damage.