جداسازي و تعيين خصوصيت يك سويه مخمري دريازي مقاوم به سلنيت و كاربرد آن در زي پالايي سلنيت

كاربرد ميكروارگانيسم ها بعنوان كاتاليست هاي طبيعي ارزان قيمت جهت كاهش و حذف پساب هاي حاوي سلنيت از محيط زيست بطور چشمگيري در حال افزايش است. در اين مطالعه، توانمندي مخمرهاي بومي دريازي مقاوم به سلنيت در بهسازي زيستي آلودگي هاي محيطي به سلنيت مورد بررسي قرار گرفت. نمونه گيري از درياي خزر و خليج انجام گرفت. جداسازي از طريق غني سازي در محيط هاي حاوي سلنيت صورت گرفت. از آزمون ميكروپليت اليزا براي تعيين مقاومت سويه هاي مخمري استفاده شد. سنجش ميزان حذف سلنيت از طريق روش رنگ سنجي انجام شد. شناسايي ملكولي با تكثير توالي نوكلئوتيدي ITS1-5.8S-ITS2 rDNA انجام شد. تاثير پارامترهاي مختلف از جمله غلظت هاي اوليه سلنيت، بيومس سلول، كلريد سديم و اثرات دما، pH، دور شيكر و مدت زمان واكنش بر كارآيي فرآيند حذف بررسي شد. براساس نتايج بدست آمده در اين مطالعه، سويه مخمري Cas se5 (جدا شده از درياي خزر) با بالاترين مقاومت (g/L22) بعنوان سويه برتر تحت نام Trichosporon شناسايي و با شماره دسترسي KT033396 در بانك ژني ثبت شد. نتايج بدست آمده از آزمايشات حذف سلنيت نشان داد كه مخمر مذكور بيش از 93 درصد از سلنيت موجود در محيط واكنش را تحت شرايط بهينه شده حذف نموده و ميزان سلنيت اوليه را ازg/L 10 به حدودg/L 7/0 با نرخ تجزيهg/L/h 26/0رسانده است. اين اولين گزارش از جداسازي جنس Trichosporon با قابليت حذف سلنيت از درياي خزر است. انتظار مي رود مخمر مذكور بتواند بعنوان كاتاليست نقش مهمي در بهسازي آلودگي آبها و فاضلاب كارخانه هاي آلوده به سلنيت ايفاء نمايد.