بررسي فلور كوه شيت در استان چهارمحال و بختياري

Floristic study of Sheet Mountain in Chaharmahal and Bakhtiari province, Iran

مطالعه تنوع زيستي گياهي در زاگرس مركزي از جنبه هاي مختلف داراي اهميت بوده و در كانون توجه قرار گرفته است. در تحقيق حاضر، فلور كوه شيت واقع در حد فاصل شهرستان شهركرد و شهر سامان در استان چهارمحال و بختياري، با وسعت 1100 هكتار و ارتفاع 2110 تا 2660 متر مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج حاصل نشان داد كه پوشش گياهي اين منطقه شامل: 204 گونه، 143 جنس و 35 تيره است. مهم ترين تيره ها از نظر تعداد گونه، Asteraceae (31 گونه، 1/15 درصد)، Brassicaceae (30 گونه، 7/14 درصد)، Poaceea (19 گونه، 3/9 درصد) و Fabaceae (18 گونه، 8/8 درصد) و بزرگترين جنس ها از نظر تعداد گونه، به ترتيب: Astragalus (13 گونه)، Euphorbia (8 گونه)، Centaurea (7 گونه) و Scorzonera و Salvia (هر يك با 4 گونه) هستند. بررسي فراواني شكل هاي رويشي رانكاير در فلور منطقه نشان داد كه 51 درصد گونه ها (104 گونه) همي كريپتوفيت، 28 درصد (57 گونه) تروفيت، 15 درصد (30 گونه) كريپتوفيت، 5 درصد (11 گونه) كامه فيت و يك درصد (2 گونه) فانروفيت هستند. همچنين، 150 گونه (74 درصد) متعلق به ناحيه رويشي ايرانيتوراني، 19 گونه (9 درصد) به نواحي يوروسيبري/مديترانه اي/ايرانيتوراني، 17 گونه (8 درصد) به نواحي يوروسيبري/ايرانيتوراني و 17 گونه (8 درصد) به نواحي مديترانه اي/ ايرانيتوراني تعلق داشتند. بر اساس منابع موجود، 30 گونه از نظر وضعيت حفاظت در طبقه ريسك كم (low risk) و يك گونه در طبقه تهديد شده (vulnerable) و 173 گونه در طبقه data deficit قرار دارند. در بررسي مقايسه اي فلور منطقه با 16 فلور مطالعه شده همجوار ديگر، حضور 17 گونه گزارش نشده در فلور منطقه نشان داده شد و تحليل چندمتغيره حضور و غياب گونه ها، جايگاه اين فلور را در ميان فلورهاي منطقه نشان داد و فلورهاي بررسي شده را در دو خوشه مجزا طبقه بندي نمود. نتايج اين تحقيق، همچنين كاربرد تحليل هاي چندمتغيره را در مطالعات فلوريستيك نشان داد.

Plant biodiversity in central Zagros region is important from different aspects and has been in the research spotlight. In this study, flora of Mt. Sheet located in Chaharmahal and Bakhtiari province, between Shahrekord and Saman cities, with 1.100 hectares and 2110 to 2660 meter elevation above sea level, is investigated. Results showed that the vegetation of this area consists of 204 species, 143 genera and 35 families. Asteraceae (31 species, 15.1 %), Brassicaceae (30 species, 14.7 %), Poaceae (19 species, 9.3 %) and Fabaceae (18 species, 8.8 %) were the most important families regarding the number of species. The largest genera were Astragalus (13 species), Euphorbia (8 species), Centraurea (7 species) and Scorzonera and Salvia (5 species each). Determination of Raunkiaer lifeforms showed that 51 % of the species (104 species) were Hemicryptophytes, 28 % (57 species) were Therophytes, 15 % (30 species) were Cryptophytes, 5 % (11 species) were Chamaephytes and 1 % (2 species) Phanerophytes. 150 species (74 %) belonged to IranoTuranian region, 19 species (9 %) to EuroSiberianMediterraneanIranoTuranian regions, 17 species (8 %) to EuroSiberianIranoTuranian regions, and 17 species (8 %) to MediterraneanIranoTuranian regions. According to available literature, 30 species were located in low risk class and one species as vulnerable. Conservation status of 173 species was reported as “Data Deficit” (class DD). Comparative evaluation of this flora and other 16 floras in this region showed the presence of 17 unreported species from this region, and the multivariate analyses of presence/absence data determined the relative position of this flora among other floras in this region and further divided the floras into two clusters. Our results showed also the application of multivariate analyses in floristic studies.