بررسي رفتار رئولوژيكي ملاس كارخانه هاي چغندري

ملاس محصولي جانبي حاصل از توليد قند از چغندر و نيشكر مي باشد كه مورد استفاده هاي بسياري دارد. در صنعت قند ملاس، اخرين پسابي است كه در پايان عمليات چند مرحله اي كريستاليزاسيون براي توليد شكر تشكيل مي شود. كه نمي توان به روش تبخير و تغليظ ساكارز بيشتري را به صورت كريستال از آن جدا كرد. با توجه به اهميت ملاس به عنوان مهمترين ضايعات قندي و همچنين به عنوان ماده اوليه ارزشمند در صنايع فرآوري مواد غذايي در اين تحقيق سعي بر آن شده است كه عوامل مؤثر بر ويسكوزيته و رفتار رئولوژيكي ملاس چغندرقند مورد ارزيابي قرار گيرد. چرا كه رفتار رئولوژيكي ملاس يك فاكتور مهم مؤثر بر راندمان توليد شكر و فرآيند تصفيه از جمله پخت، كريستاليزاسيون سانتريفيوژ و پمپ كردن مي باشد. بنابراين بررسي و مطالعه ويژگيهاي رئولوژيكي تك تك تركيبات موجود در ملاس ضروري ميگردد. ملاس محتوي تركيبات غير قندي از جمله اسيدهاي آلي، ليپيدها، نمك هاي غيرآلي، ماكرومولكولها، قند اينورت و... است. ويسكوزيته ملاس يا ماهيت و مقدار تركيبات غيرقندي موجود در ان متغير است قندهاي اينورت و غيره به طور معمول به مقدار كمي در ملاس هاي چغندرقند وجود دارند كه اثر آنها بر ويسكوزيته به سختي قابل اندازه گيري است. ملاس ها در تمام جوانب همانند شربتي كه از آن منشأ گرفته اند، رفتار ميكند. ويسكوزيته شربتها در طول فصل افزايش پيدا مي كنند با افزايش دما، محلول هاي قندي صنعتي نسبت به محلول هاي قندي خالصي، كاهش ويسكوزيته كمتري نشان دادند.