ضرورت سرمايه گذاري صنعت زغال سنگ در خارج از ايران

زغال سنگ از مهمترين منابع معدني و انرژي در جهان است كه در قسمت هاي مختلف صنعت چون فولادسازي، سيمان و كارخانه ي توليد انرژي الكتريكي كاربرد دارد. ايران داراي 2/ 0 درصد از ذخاير زغال سنگ جهان است. در سال 2012، مجموع مصرف و توليد كل زغال سنگ ايران به ترتيب برابر 2661 و 1296 تن كوچك بود. در همين سال، ميزان واردات و صادرات كشور به ترتيب 1446 و 82 هزار تن كوچك بود. بررسي ها نشان داد، تمامي صادرات كشور مربوط به زغال سنگ حرارتي است. زغال سنگ حرارتي در سياست هاي بلندمدت دولت جاي خود را در صنعت پيدا نكرده است. از طرفي كليه واردات كشور از نوع كك شو و براي كارخانه فولاد اصفهان بوده است. نياز كشور به زغال سنگ كك شو مسير افزايشي را طي مي كند، اما معادن به دلايل مختلفي چون كيفيت پايين زغال سنگ، فقدان تكنولوژي مناسب، نوع زيرزميني ذخاير زغال ايران، توانايي تامين نياز صنعت فولاد را ندارند. به اين دليل، اين مجموعه فولادي به سراغ تشديد واردات زغال سنگ رفته و توليد خود را از اين طريق آسان كرده است. مصرف زغال تا 3 سال آينده با توجه به نياز كارخانه هاي كك سازي فعال و در حال احداث به 6/2 ميليون تن افزايش خواهد يافت. موارد گفته شده نشان داد ايران در سالهاي آينده بايستي تا حدود 70 درصد از زغال خود را وارد كند. از سوي ديگر، واردات محض صنايع داخلي را تحت الشعاع قرار داده و تضعيف خواهد كرد. به عنوان يك راهكار مناسب سرمايه گذاري در كشورهاي هدف پيشنهاد شد. در اين بين وضعيت بزرگترين توليدكنندگان، وضعيت كشورهاي استراليا و اوكراين كه در سالهاي اخير به ايران زغال سنگ وارد مي كردند و پتانسيل هاي آسياي ميانه مورد بررسي قرار گرفت. لازم به ذكر است تنها تامين 1 ميليون تن زغال سنگ وارداتي كشور در حال حاضر برابر 3,630,000,000 ريال بر كيلوگرم ارزش ريالي دارد. در سال هاي آتي پتانسيل خالي زغال سنگ كك شو كشور 4 ميليون تن بوده و اين ضرورت سرمايه گذاري را نشان مي دهد.