اولويت بندي اصلاح نقاط حادث خير جاده اي بر اساس مميزي ايمني راه (مطالعه موردي مسير بين شهرستان هاي خرم آباد و الشتر استان لرستان)

حمل و نقل از ابتداي تاريخ بشر، نقشي اساسي در شكل دهي جوامع انساني و توسعه اقتصادي آن ها ايفا نموده است و در عصر حاضر نيز شريان هاي ارتباطي، زيربناي اقتصاد هر كشوري را تشكيل ميدهد. توسعه پايدار، حمل و نقل سريع و ايمن نيز همانند ساير ابعاد زندگي بشر هنگامي تبلور پيدا مي كند كه به صورت نظام مند و بر اساس منطقي علمي پايه ريزي شده باشد. امروزه، موضوع تأمين تردد ايمن در سطح شبكه راههاي درون شهري و برون شهري يكي از اصول اساسي حاكم بر مهندسي راه، ترافيك و برنامه ريزي حمل و نقل است. عدم وجود ايمني، به خصوص در جاده هاي برون شهري، باعث بروز حوادث ناگواري مي شود كه معمولا با كشته يا زخمي شدن انسان ها همراه است. با توجه به خسارات جاني و مالي فراواني كه تصادفات جادهاي بر جوامع بشري تحميل مي كند، در نظر گرفتن مبحث ايمني به عنوان اولويت اول در برنامههاي مديريت حمل و نقلي و همچنين كاربري زمين، كار معقول و پسنديدهاي به حساب ميآيد. بازديد ايمني راه، بررسي ميداني و منظم راه موجود توسط متخصصان واجد شرايط و داراي صلاحيت به منظور ارتقاء كيفيت ايمني فيزيكي راه با شناسايي مشكلات و نواقصي ميباشد كه ممكن است در كاهش ايمني عبور و مرور سهيم باشند، در كشور ماروشي مدون براي نحوہ بازرسي و يك شاخص عددي كه قطعات مختلف راه ها را با يكديگر مقايسه نمايد وجود ندارد. در بازرسي هاي ايمني راه در سطح جهاني، روشي به نام شاخص خطر براي رتبه بندي نقاط راه هاي دو خطه دوطرفه مورد استفاده قرار ميگيرد كه از تركيب نتايج حاصل از بازرسي راه، ارزيابي سازگاري طرح هندسي راه و ميزان در معرض خطر قرار گيري كاربر به دست مي آيد. در اين مقاله بخش هاي مستعد تصادف در مسير بين شهرستانهاي خرم آباد و الشتر استان لرستان بر اساس بازرسي ايمني راه مورد بررسي قرار گرفته و رتبه بندي شده است.