بررسي تعداد درختان در اولين طبقه قطري به منظور دستيابي به پايداري توده هاي راش در اجراي جنگل شناسي نزديك به طبيعت (مطالعه موردي: جنگل شموشك استان گلستان)

سابقه وهدف: بررسي و پايش عرصه هايي كه در آنها دخالت هاي جنگل شناسي در طول حداقل يك دهه انجام شده و مقايسه مشخصات كمي و كيفي آنها با توده هايي كه در آن ها دخالت صورت نگرفته است مي تواند راهنماي مناسبي جهت برنامه ريزي در گردش هاي بعدي باهدف مديريت بر اساس جنگل شناسي نزديك به طبيعت بوده و پايداري توده را تضمين نمايد. بررسي حاضر، باهدف مطالعه ساختار طبيعي توده هاي راش با تاكيد بر تعداد پايه در اولين طبقه قطري(10n) به عنوان نمادي از پايداري درازمدت توده ها و برنامه ريزي در جهت وجود تعداد كافي اين طبقه در عرصه هاي جنگلي انجام شد. مواد وروش ها: تحقيق حاضر با توجه به هدف فوق در قطعات 128 (مديريت نشده) و 127 (مديريت شده) سري يك حوضه آبخيز جهان نماي گرگان انجام گرديد. در اين تحقيق به طوركلي در هر قطعه تعداد 5 پلات،100 آري (مجموعاً 10 پلات يك هكتاري) به روش تصادفي سيستماتيك به شكل مربع برداشت گرديد. سپس با استفاده از روش آماربرداري صد در صد كليه درختان با قطر بيشتر از 5 سانتيمتر در داخل قطعات نمونه برداشت شد. جهت بررسي ساختار توده و همچنين ميزان زادآوري، در وسط هر پلات، ترانسكتي به ابعاد 10×100 متر در دو جهت تعبيه شد،در مرحله بعد ارتفاع كليه درختان موجود در ترانسكت و ساير مشخصه ها مانند وضعيت تاج پوشش و كيفيت تنه درختان در فرم هاي مربوطه ثبت شد. سپس در داخل هر ترانسكت جهت بررسي زادآوري و نهال ها، در فواصل 15 متر يك ميكرو پلات 3×3 متر پياده گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد اختلاف معني داري بين ميانگين قطر، ارتفاع و همچنين ميزان زادآوري در دو قطعه مطالعه شده وجود دارد. قطعات موردمطالعه ازنظر تعداد در اولين طبقه ي قطري (10N) داراي اختلاف معني داري هستند. فراواني تعداد در اولين طبقه ي قطري در قطعه ي مديريت شده تقريباً 7 برابر قطعه ي مديريت نشده است (فراواني گونه ي راش در قطعه ي مديريت شده 5/4 برابر قطعه ي مديريت نشده) است. تعداد نهال ها در قطعه ي مديريت شده 3 برابر قطعه ي مديريت نشده است بنابراين در قطعه ي مديريت شده نهال هاي بيشتري از گونه ي راش براي رسيدن به مرحله ي شل و خال گروه وجود دارد. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داده به لحاظ ساختاري ، تعداد درختان در اولين طبقه ي قطري در توده مديريت شده بيشتر از توده مديريت نشده بوده است ازاين رو دخالت هاي مديريتي به لحاظ كمي و كيفي با اهداف طرح جنگلداري مطابقت داشته و توده را به سمت جنگل دانه زاد نامنظم هدايت نموده است و در صورت انجام و تكرار منظم عمليات پرورشي مي تواند استمرار پايداري توده هاي جنگلي با حضور وسيع گونه هاي كليماكس (مانند راش) را در درازمدت به همراه داشته باشد.