ناباروري به‌مثابه مسيله اي اجتماعي-فرهنگي: تجربه زيسته زنان نابارور در جست و جوي درمان در قزوين

Infertility as a Socio-cultural Issue: Understanding and Lived Experience of Infertile Women Seeking Treatment

مسيله ناباروري در ايران، با توجه به برساخت اجتماعي- فرهنگي خاص آن، بعد عميق‌تري به خود گرفته است. ناباروري در زمره مسايلي است كه به نحوي آثار و پيامدهاي چندجانبه‌اي براي همسران درگير به همراه دارد. دانش پزشكي براي درمان ناباروري روش‌هاي متنوعي را پيشنهاد مي كند كه ازجمله اين روش‌ها مي‌توان به واگذاري جنين، رحم جايگزين و لقاح آزمايشگاهي اشاره كرد. استفاده از اين روش‌ها علاوه بر اينكه مي‌تواند در كمك به باروري همسران موثر باشد، آثار و دلالت‌هاي مثبت و منفي متنوعي بر زندگي افراد نابارور دارد. به لحاظ روش‌شناختي، در اين مطالعه از روش تحليل پديدارشناسي تفسيري (IPA) استفاده‌ شده است. داده‌ها با مشاركت 25 زن درگير با ناباروري و ازطريق مصاحبه عميق و پديدارشناختي زنان مراجعه‌كننده به يك مركز درمان ناباروري در قزوين با رعايت حداكثر واريانس اجتماعي- فرهنگي و دموگرافيك مشاركت كنندگان به دست آمده است. اين مطالعه با هدف تجربه زيسته زنان نابارور در راه درمان انجام شده است. در اين مطالعه دوازده درون مايه اصلي و چندين درون مايه فرعي استخراج شد كه براساس آنها، مفاهيم اصلي اين مطالعه به دست آمد. نتايج نشان مي دهد كه يكي از مهم‌ترين عوامل ايجادكننده پريشاني هاي رواني و پيامدهاي اجتماعي، ناشي از فشار اجتماعي اطرافيان مهم است كه آثار مخربي بر آسايش رواني زوج‌هاي نابارور دارد. اين زنان، در طول فرآيند درمان، پيوستاري از اميد و نااميدي را تجربه مي‌كنند و در اين مسير از استراتژي مواجهه و راهكارهاي متنوعي بهره مي گيرند.

The problem of infertility in our society with regard to its specific socio-cultural construct has a deeper dimension. Infertility is among issues that have multilateral consequences for couples. Medical knowledge uses diverse infertility treatment methods including embryo transferring, surrogacy and in vitro fertilization (IVF). The focus of this research is the use of assisted fertility techniques, and the effects this can have on infertile people. Methodologically this research uses IPA (Interpretative Phenomenological Analysis). Deep interviews were conducted with 25 participants who were women going to infertility treatment centers in Qazvin and maximum social and cultural variation was taken into consideration. Generally, the results of this study showed that lived experience of infertile women makes them seek treatment which can solve their main concerns that are disruption of life and being judged by others, so their main purpose is stabilization of life and not being judged by other people, but attaining to this purpose is not so specified. These women experience periods of hope and despair during the treatment process and use different strategies to encounter their problems. These strategies are deliberate ones and on the basis of the view of infertile women towards future, infertility, their interaction with human actors and with the culture and society in which they live.