فلسفه و حقوق كودك

سن بلوغ، شاخصي است كه حيات انسان را به دو بخش تقسيم ميكند: بخش اول، دوره كودكي است كه از حيات جنيني شروع ميشود و با رسيدن به سن بلوغ خاتمه مييابد و احكام و آثار خاص خود را دارد كه از ميان آنها به حق حيات، حق تربيت و موضوع تابعيت كودك در دين اشاره ميشود. بخش دوم آغاز دوره مسئوليت است كه ادامه يك حركت بوده و يا نقطه عطف زندگي انسان است كه با پيمودن مسير تكامل اختياري از حق استيفاء حقوق نيز برخوردار ميشود. امر مزبور در خصوص دختران به بحث چالشي ميان فقها تبديل شده است. مشهور با تعبد به روايات، بر سن نه سال اصرار دارند و بعضي ديگر اين سن را با برخي واقعيات هماهنگ نديده، از اينرو روايات مزبور را از مدار استدلال خارج نموده و سيزده سال را سن بلوغ دانسته اند. عده يي هم مسئوليت كيفري را در سنين يادشده نقض حقوق بشر تلقي نموده و بر هجده سال تأكيد دارند. در اين نوشتار، ما در مقام اثبات ديدگاه مشهور هستيم، اما نه از روي تعبد، بلكه براساس برخي پيش فرضهاي فلسفي آن را يك پديده طبيعي تلقي نموديم كه كشف آن بعهده شارع است و با نقد ديدگاه رقيب، آن را با حقوق كودك ناسازگار ارزيابي ميكنيم