فرهنگ سياسي دموكراتيك و طبقه متوسط جديد (مورد پژوهش: اساتيد دانشگاه ها و دبيران مقطع متوسطه شهر همدان)

مقاله حاضر حاصل پژوهشي است درباره ميزان گرايش به فرهنگ سياسي دموكراتيك در ميان اقشاري از طبقه متوسط جديد ايران با تاكيد بر تاثيرات شاخصه هاي توسعه اقتصادي – اجتماعي. در اين تحقيق از الگوي تركيبي مارك تسلر و اينگلهارت براي مطالعه و شاخص يابي فرهنگ دموكراتيك استفاده شده است. روش مورد استفاده در اين مطالعه پيمايش بوده است و جامعه آماري آن شامل اساتيد دانشگاه هاي شهر همدان و دبيران مقطع متوسطه اين شهر با جامعه آماري 2500 نفر با حجم نمونه 330 نفر به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. نتايج حاصله حاكي است 38 درصد از پاسخگويان داراي فرهنگ سياسي دموكراتيك مي باشند. 6/30 درصد از فرهنگ سياسي نوع بي تفاوت برخوردارند. 2/21 درصد داراي فرهنگ سياسي محدود بوده و 4/9 درصد از فرهنگ سياسي عملگرا برخوردارند. متغير گرايش به ارزش هاي فرامادي مهم ترين متغير تبيين كننده فرهنگ دموكراتيك بوده و پس از آن تحصيلات و ميزان استفاده از رسانه ها از جمله شاخص هاي ديگر توسعه است كه در گرايش افراد به اين نوع از فرهنگ سياسي موثر و داراي رابطه معنادار با متغير وابسته است.