مديريت توسعه فيزيكي شهر دهدشت با استفاده از مرزهاي رشد شهري جهت توسعه پايدار روستاهاي پيرامون

گسترش شهر، شهرنشيني و افزايش تدريجي تعداد شهرهاي بزرگ در جهان، به خصوص در كشورهاي در حال توسعه و از جمله ايران از يك طرف و رشد شهرها، تمركز و تجمع جمعيت و افزايش بارگذاري هاي محيطي و اقتصادي بر بستر آن ها از طرف ديگر، ضمن توجه بيشتر به شهرها، منجر به پذيرش نقش ها و عملكردهاي متعدد آن ها شده است. هدف اين پژوهش، مديريت توسعه فيزيكي شهر دهدشت با استفاده از مرزهاي رشد شهري، جهت جلوگيري از تغيير كاربري اراضي درجه يك و حاصل خيز كشاورزي و تغيير جهت رشد در زمين هاي درجه دو و سه در جهت توسعه پايداري روستاهاي پيرامون منطقه است. روش تحقيق، بر اساس ماهيت توصيفي- تحليلي بوده است و به منظور گردآوري اطلاعات ابتدا به روش كتابخانه اي، اسنادي و ميداني و سپس تحليل ها با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و نرم افزار گوگل ارث مورد بررسي قرار گرفت. نتايج كلي تحقيق نشان مي دهد كه رشد كنوني شهر دهدشت باعث تخريب زمين هاي بكر كشاورزي در جهات شمال و شمال غربي مي شود كه اين امر، متضاد با توسعه پايدار نواحي و روستاهاي اطراف است و بايد با يك برنامه ريزي اصولي نسبت به تغيير جهت توسعه فيزيكي شهر، رشد شهر به قسمت غرب و جنوب شرقي كه زمين ها از اهميت كمتري برخوردارند، هدايت شود.