توقف پخش برنامه هاي ماهواره اي در حقوق بين الملل: ارزيابي تحريم رسانه اي ايران

توقف پخش برنامه هاي ماهواره اي يا تحريم رسانه اي به عنوان يكي از اشكال نوين تحريم هاي بين المللي است كه هدف اصلي آن محروم نمودن مخاطبين از مشاهده نگرش هاي مختلف خبري، آموزشي و غيره است. اين هدف مغاير با دكترين تحريم هوشمند است كه در آن ضرورت دارد صرفاً دولت متخلف مورد هدف تحريم قرار گيرد. توقف پخش برنامه هاي ماهواره اي ايران در مقاطع زماني مختلف با ادعاي اقدام متقابل و اجراي تحريم هاي شوراي امنيت و اتحاديه اروپا ناقض اصولي از حقوق بين الملل عمومي است. از جمله اين اصول، اصل آزادي اطلاعات، اصل آزادي مشروط پخش برنامه هاي ماهواره اي، اصل ممنوعيت انحصار در پخش برنامه هاي ماهواره اي، اصل مصونيت اموال دولتي، اصول حقوق بين الملل ارتباطات، اصل اقدام متقابل، اصول منشور ملل متحد، اصول اتحاديه اروپا و اصل التزام به تعهدات قراردادي است. نقض اين اصول مي تواند مسووليت بين المللي دولت هاي تحريم كننده را به دنبال داشته باشد.