ارائه آموزه هاي مهدويت از سوي امام مهدي (عج)

انديشه مهدويت در عصر غيبت، بسان چراغي فراراه شيعه قرار دارد. طرح اين انديشه از سوي پيامبر (ص) و امامان شيعه (ع)، متناسب با شرايط اجتماعي و معضلات پيشاروي بوده است. يافتن اجزاي اين طرح در كلمات هريك از معصومان، مي تواند روشني بخش شرايط و مشكلات عصر صدور باشد و طرح كلي امامان شيعه را براي عصر غيبت مشخص كند. در اين نوشتار براي دستيابي به طرح انديشه مهدويت، به بررسي مستقيم كلماتي پرداخته شده كه از معصومان برجاي مانده است. تحليل محتوايي اين جملات با توجه به شرايط صدور و همچنين دسته بندي موضوعي آنها، مي تواند طرح هر امام براي دوره خويش را مشخص كند و در مجموع تصويري از طرح ايشان براي برخورد با شرايط اجتماعي و معضلات هر دوره و همچنين طرح كلي آنان براي عصر غيبت را نمايان سازد. يافته هاي تحقيق در زندگي و كلمات امام مهدي (عج)، گوياي اين واقعيت است كه يكي از محورهاي مهم در توقيعات آن حضرت، آموزش مفاهيم بلند مهدويت بوده است؛ خصوصاً مفاهيم و احكامي كه با غيبت امام، نياز به توضيح و تاكيد بيشتري داشته‏اند؛ اموري مانند وقت گذاري براي ظهور، ادعاي مشاهده حضرت در غيبت كبري، تكليف اموال امام در عصر غيبت، تفكيك مدعيان ارتباط و وكلاي تازه در غيبت صغري، بيانات عام در باب امامت و مهدويت با توجه به شرايط و پرسش‏هاي خاص دوره غيبت.