من نقش مي خواهم!: يادگيري مبتني بر پروژه در كلاس درس

با توجه به اهميت پژوهش و نقش كليدي آن در رشد و توسعه ي جوامع و با عنايت به بند 3-3 اصول ناظر بر برنامه هاي درسي كه به نقشي فعال، داوطلبانه و آگاهانهاي دانش آموز در فرآيند ياددهي يادگيري و تربيت پذيري اشاره دارد و بر زمينه سازي تقويت و توسعه ي روحيه ي پرسشگري، پژوهشگري، خلاقيت و كارآفريني در دانش آموز تأكيد ميكند سند برنامه ي درسي ملي آموزشي و پرورش گسترش و تقويت نهادهاي علمي و پژوهشي و اهتمام در جهت اشاعه ي فرهنگ و ارتقاي جايگاه تحقيقات در كشور براي سرعت بخشيدن به روند توسعه از لوازم و ضرورت هاي بنيادين جامعه محسوب مي شود. بر خلاف تلاش هايي كه در جهت اشاعه ي فرهنگ پژوهش در آموزش وپرورش انجام ميگيرد، متأسفانه فعاليتهاي فرهنگي لازم براي شناسايي اهميت پژوهش به خوبي انجام نشده است و در مدارس ما امر پژوهشي چندان جدي گرفته نمي شود. به همين دليل به دانش آموزان پس از گذراندن دوره ي دبيرستان و ورود به دانشگاه به علت ناآشنايي با اين مقوله حتي علاقه اي به كارهاي تحقيقي و علمي نشان نمي دهند. در مقاطع تحصيلي به جرئت ميتوان گفت كه دانش آموزان با پژوهش ناآشنا هستند. در اينجا هم مهم ترين دليل معمولاً سيستم آموزش سنتي حاكم بر مدارس، تكيه بر محفوظات و تئوري ها و همچنين ناآگاهي از اهميت پژوهش است. يعني آموزگاران اغلب به جاي آشنا كردن آنها به تكنيكها و روش تحقيق و اثبات آن فقط به آنها مي آموزند كه درس را حفظ كنند. در حالي كه كودكان در اين سن قدرت يادگيري بيشتر و انرژي سرشار براي ديدن، و درك مطلب و جستجو و تفحص دارند و وقت آن ها بايد در آزمايشگاه ها و كتابخانه ها صرف پژوهش و تحقيق شود نه اينكه فقط به حفظ كتاب ها و جزوه هاي درسي محدود گردد. متخصصان آموزش و پرورش براين باورند در صورتي كه كودكان مستعد در شرايط مناسب آموزش ببينند و فعالانه در جريان يادگيري شركت داشته باشند، در آينده به مبتكران و نوآوراني مبدل خواهند شد كه نقش مؤثري در فرايند پيشرفت و توسعه ي علمي در ابعاد منطقه اي ملي و بين المللي ايفا مي كنند. با انجام پژوهشي در مقطع ابتدايي ميتوان ميزان يادگيري افراد را افزايش داد. بنابراين، بايد روش هاي پژوهش از همان دوره ي ابتدايي به كودكان آموزش داده شود.