بيمه مسئوليت ناشي از حوادث هسته اي و خسارات تحت پوشش آن

اقسام خسارات قابل مطالبه و نحوه جبران، از موضوعاتي است كه كنوانسيونهاي مسئوليت هسته اي به آنها پرداخته اند. تامين تضامين مالي مناسب به عنوان يكي از اصول مسئوليت مدني هسته اي مهم ترين شيوه جبران خسارت است. اقبال كشورها به بيمه موجب شده است تا در كنوانسيونها مقرراتي در اين زمينه وضع شود. بيمه فقط خساراتي را تحت پوشش قرار مي دهد كه در كنوانسيونهاي مربوطه احصاء شده اند. در كنوانسيونهاي متقدم صدمات جاني و مالي و در كنوانسيونهاي متاخر عناوين جديدي از خسارات هسته اي مانند عدم النفع و ضررهاي اقتصادي محض قابل مطالبه دانسته شده است. در حقوق ايران به نظر مي رسد از عمومات قواعد ضمان مانند لاضرر بتوان خسارات اقتصادي محض را قابل جبران دانست. متصديان تاسيسات هسته اي براساس كنوانسيونها يا قوانين داخلي، داراي مسئوليت محدودند؛ ليكن ايران قانون خاصي در زمينه مسئوليت مدني ناشي از حوادث هسته اي ندارد و عضو هيچ كدام از كنوانسيونها نيز نيست؛ لذا فقط طبق قواعد عمومي مسئوليت مي توان عمل كرد كه البته ميزان مسئوليت نامحدود است؛ لذا تدوين قانون خاص و يا عضويت در كنوانسيونهاي مرتبط براي بهره مندي از امكانات بيمه اي ضروري است.